Dünyanın en zor işidir bizim bu meslek. Haaa çok da güzeldir. Hani arada bir seminerlere, konferanslara gideriz. Laf olsun diye de sohbetlerde filan da sorarlar “Dünyaya bir daha gelseniz hangi mesleği yapmak isterdiniz?” … Hiç düşünmeden söylüyorum ben yine gazeteci olmak dahası muhabir olmak isterdim.

Ancak bu iş yerelde çok sıkıntılıdır. Hele hele bizim gibi 365 gün yerel yazı yazmak hiç akıl işi değildir.

Çünkü vatandaştan gelen bir isteği yazarsınız hiçbir yönetici sizi sevmez. Sevmez ama sever gibi görünür.

Yönetici ile iyi geçineyim diye bir hata yaparsanız bu millet size söver daha kötüsü beddua eder. 

Yani iki ucu o pis olan değnek bizim işimiz.

……………

Bakın pazar günü genç bir iş adamımız ile önce mesajla mail ile dertleştik. Sonra da telefon ile görüşme yaptık. Bu dostumuz alanında sayılı firma sahiplerindendir. Üstelik de siyaset iktidarın insanıdır.

Ama bakın ne diyordu ve ne istiyordu.

Burası Meram Eski Yol’da yeni yapılan iki üç haftalık bir tatlı su çeşmesi imiş. 

Dostumuz bu fotoğrafları gönderdikten sonra şöyle yazıyordu;

“Uğur abi burası Meram Eski Yol’da köprü üstündeki çeşme yeni yerinde. Bu paylaşım da size özel abi. Uğur abi bu iş hiç olacak iş mi? Sen milletin buralara nasıl bir bidonlarla geldiğini biliyorsun ama yöneticilerimiz galiba bilmiyorlar. Ne olur yepyeni bir çeşme yapıyorsun. Allah razı olsun ama o büyük bidonlar bu çeşmenin altına nasıl girsin? Zaten yeni bir çalışma yapmışsın arkasına da yapsan. Arkası son derece müsait. Buraya o kadar çok gelen var ki ne olur farklı bir çalışma yapsaydınız?

Abi yanlış anlama da zaten bizi çileden çıkaran bu durum. Bizim yöneticilerimiz milletin isteklerinden ya da ihtiyaçlarından bir haberler mi? Biz yaptık oldu diye at gözlüğü takılır mı?

Bunu böyle yapıyorlar sonra da biz yaptık kullanın diyorlar. Sonra sen de yarın aman Belediye ne güzel şeyler yapmış diye yazıyorsun.

Ama senden hassasiyetle ricam ne olur bu konuyu köşende bir yaz. Lütfen birileri de bunun cevabını vermek için size dönsünler.

Güzel bir gün dileklerimle…”

…………….

Şimdi yöneticilerimiz bizleri ya da insanlarımızı daha iyi anlıyorlardır.

Bakın buradan gözü kapalı iddia ediyorum. Büyükşehir’in en başarılı kurumlarındandır KOSKİ. Gelin şimdi biz bu vatandaşa ne cevap verelim. Ya da isteklere kulaklarımızı mı tıkayalım?

KONYA’DAKİ SAVAŞIN ÇOCUKLARI

“Uğur abi öncelikle hayırlı günler dilerim.

Bu fotoğrafları 15 Kasım Salı günü akşamı iş dönüşü çektim. Saat akşam 18.30’u gösterirken, 7 yaşındaki Suriyeli Leyla Lemis isimli kız çocuğu, (ismini tam olarak belki telaffuz edememiş olabilirim) havanın çok soğuk olmasına aldırış etmeden, hasta olacağını bile bile, Hükümet Meydanında bir köşeye oturmuş bekliyordu. Hava kararmış akşam ezanı okunmuştu. Sarraflar Yeraltı Çarşısı girişindeki dijital duyuru tabelasına baktığımda hava sıcaklığı 9 dereceyi gösteriyordu. Bir gün öncesine nazaran hava birden buz kesmişti.

Suriyeli çocuğa, burada neden oturduğunu sorduğumda yarım Türkçesi ile üzerini ve karşı tarafı (Postane) işaret ederek ihtiyaç duyduğu montu alabilmek için paraya ihtiyaç olduğunu söylüyordu. Konuşurken tir tir titrediğini fark edebiliyordum. Birkaç kuruş verip evine gitmesini söyledim. “Annen baban yok mu dedim” babası Suriye’deki iç savaşta ölmüş, annesi ve diğer akrabalarıyla Türkiye’ye geldiklerini söyledi. Yanıma yaklaşan vatandaşın bir tanesi, “Gerçek mi, doğrumu bilmiyoruz. Yazık günah, çocukları bu şekilde sokağa salıp duygu sömürüsü yaptırıyorlar, suiistimal ediyorlar” dedi.

Tüm ısrarlara rağmen neyse ki çocuğu ikna edip, orada bulunan diğer akrabası Suriyeli çocuklarla evine gönderdik.

Bizim de çocuklarımız var. İnsanın ister istemez içi parçalanıyor. Bir iç savaş sonucu bizlere emanet edilen çocuklar… Allah yardımcıları olsun.

Hürmet ve saygılarımla.”

…………….

Bakın bunu da yine bu şehirde yaşayan Konya doğumlu olmayan ama sizden benden daha Konya milliyetçisi olan bir genç dostum fotoğrafları çekmiş üşenmeden yazmış ve bizimle paylaşmış.

Bizde ha belki birilerinin haberi olur diye düşündük ve sizlere aktaralım istedik.

GÜNÜN OKKALI SÖZÜ

Yürek yanmadıkça göz yaşarmazmış

NE ZAMAN ADAM OLURUZ?

Dolmuşlarda ayakta gitme işine bir son verebildiğimiz zaman daha iyi ADAM oluruz.