NE olur kimse bize kızmasın, kimse darılmasın. Nasıl bir eğitim sevdalısı olduğumuzu Cenab-ı Allah biliyor, bilen de biliyor. Ama Allah sizi inandırsın artık eğitim ile ilgili kötü bilgi ve şikayet almaktan artık bıktım. Yöneticilerimiz ne kadar iyi niyetli olursa olsun. Türk Eğitimi’nin 2 numarası bizim abimiz, bizim vekilimiz, dahası bizim dostumuz. Ama olsun sıkıntı bir türlü bitmiyor. Başbakanımız bizim başbakanımız, benim başbakanım. Ve biz bunları yazarken de çok iyi biliyoruz ki, “Konya belki bir 100 yıl daha bir Başbakan çıkaramayacak”… Bu başbakana iyi sahip çıkmalıyız. Tamam doğru, hem fikiriz ama lafla mı sahip çıkılacak?
Ama bu şehrin yetkili ve etkili isimlerine yalvararak, cumartesi sabahı bize yalvaran bir annenin feryadını dinlemelerini ve ona göre davranmalarını kendilerinden rica ediyoruz.    
…………
Cumartesi sabahının bizim için pazartesi sabahından bir farkı yoktu. (Dün de aynı idik)
Gazetemizin santralinden arayan üçüncü okurumuz bir bayan idi. Sekterimiz Selma Hanım not almış. Bu bayan okurumuz Cuma günü de aramış. Ama biz gazeteye çok geç geldiğimiz için Selma Hanım bu notu bize ikinci aramada iletebiliyordu. 
Vatandaşımız kendisini tanıtıyordu. Ben de gayri ihtiyari “Buyurun hocam” deyince, hanımefendi hemen düzeltti “Uğur Bey ben öğretmen değilim bir anneyim” dedikten sonra sinirden sesi titreyerek başladı anlatmaya;  
“Benim çocuğum bugün 7.5 yaşında. 2.5 yıldır okula gidiyor. Ali İhsan Dayıoğlugil ilkokulunda. Bu yıl okullar açıldıktan sonra biz veliler olarak yaşadıklarımızı Milli Eğitim Müdürlüğü’ne kadar ilettik. Bakın okullar açılalı kaç ay oldu. Ve bizim çocuklarımıza gelen ve giden tam altı öğretmen oldu. Bu durumu bu hafta Milli Eğitim’e ilettik. Bize cevap veren en yetkili isim, ‘Evet biliyoruz bu hafta yeni bir öğretmen gelecek ama o da vekaleten gelecek’ diyordu…
Allah rızası için bizim çocuklarımızın siyasetçilerin deneme tahtası mı? Bu çocukların eğitimi kaderi ne olacak? Bu durumu BİMER’e de yazacağım. Gerekirse Başbakanımıza olmaz ise Sayın Cumhurbaşkanımıza da yazacağım. Allah rızası için siz yazın da biz çare bulsunlar…”
………….
Buyurun bir annenin bu feryadına siz olsanız ne yapardınız?
Sonra birileri akılları sırasınca ellerine fırsat geçince bizi eleştirip günü kurtarmaya çalışıyorlar.
Neymiş efendim “Konya’dan kötü haberler yazılmamalıymış”…
Olur siz görevinizi adam gibi yapmayın, sorunlara çözüm bulmayın bir anne ağlamasın, ağlayan anneyi de gazeteci yazmasın… Öyle mi? 
Peki olur…
Emredersiniz…
Ya da bizi de yıldırın gazeteciliği bırakalım, köşemize çekilir, tavuk besler, domates ve patlıcan yetiştiririz.
Ama asla şunu unutmayın. Yürekten gelen haklı bir “ah” ile Cenab-ı Allah’ımın huzurunda bu vebalden kurtulamazsınız. Biz hiç kimse şehir adına sizlerden havada üç takla atmanızı ya da arka arkaya 7 parende saydırmanızı beklemiyor ki. Herkes görevini layığı ile yapsın. Yapamayan da yapamadım desin. İlle partilinin, ille sendikaların, ille cemaatlerin mi dediği olmalı?
O zaman Başbakan’a en büyük kötülüğü yapmış olursunuz. Ve de oluyorsunuz. Bizden bir kez daha hatırlatması.

GÜNÜN OKKALI SÖZÜ
Gördüklerimiz gerçektir ama görmediklerimiz daha gerçektir...
NE ZAMAN ADAM OLURUZ?
Açık öğretim sınavları gibi on binlerce insanı ilgilendiren olağanüstü günlerde toplu ulaşım işkence olmadığı zaman ADAM oluruz.