Rivahi Kalay

Rivahi Kalay

KAHVE KÖPÜĞÜNDE SEVGİLİ

KAHVE KÖPÜĞÜNDE SEVGİLİ

Ey Sevgili!

Eskisi gibi değilim! Senden çok önlerdeyim. Herkesin dünyası, kendi gördüğü kadarmış. Sen burnunun dibindekini görmedin, göremedin, görmek istemedin. Sen önüne bakarken, ben senin sayende uzakları ezberledim. Sen olup bitenlerle ilgilenirken, ben hep olmayanın izinde, hayallerde yol aldım.

Akıp giden hayatı, sensiz yaşamayı, sensiz hayatın ne kadar değerli olduğunu şimdilerde daha iyi görüyorum.

Yalnızlığımı hep kanattın. Hüzünlü şarkılar, yalnızlığa iyi gelirmiş. Gözyaşlarım yalnızlığa eşlik eden, hüzünlü şarkılarla doldu, ayakta durmayı öğrendim. Ben hayata karşı bu şekilde direndim.

Zamanla her şeyin yok olduğunu, silindiğini de sayende öğrendim.

Güzellik bakmayı bilen gözdedir, Sevgili!  Ben senin sayende bakmayı öğrendim. Kendime layık olanı seçebiliyorum. Bir insanın gözlerine bakıp, kalbini görebiliyorum.

Bazen ilk görüşte bilirsin; O insan senin kaderindir. Gözlerine bakar, kalbinin güzelliğini bulursun. Yüreğine akar derinlerden. Bazen bir ömür ararsın, bulamazsın.

Ya sen Sevgili!

Bana hep akıl vereceğine, aklımı alacak kadar beni sevseydin. Çocuk ruhumu görebilseydin. Bu arada şimdilerde hala çocuğum. Bazen çocukluk edip büyüyor, köklerimden, yaşadıklarımdan güç alıyorum. Dallarım yeşermeye başladı.

Ve sen Sevgili!

Kazanan olmak için daha neler alman gerekiyor?

Yanımda olmayı gerçekten isteseydin, bir yolunu elbet bulurdun. Sende yanında olmayan insanlar için canını sıkma. Senin gösterdiğin sahte sevgiyi, sende onlardan görüyorsun, görmeye devam edeceksin. Hayal kırıklığına uğrama sevgili. Zaman yakındır, hepsi teker teker seni terk edecek.

Sevdiğinin değerini yanındayken bilemezsin, ayrılık kapını çalınca anlarsın. Ayrılık kapını çaldı sevgili. Sen doğrunu kaybettin.

Bulunduğun yeri, kalabalıklar içerisindeki yalnızlığını yadırgama. Bu yeri kendin tercih ettin. Düşen düştüğü yere, giden gittiği yere, kalan da kaldığı yere alışırmış sevgili… Sen alışabilir misin orası meçhul…

Hep sebepsiz, asılsız bahanelerin vardı. Uzak kalmayı tercih edenler! Sebepsiz bahanelerin arkasına sığınırmış Sevgili…

Hey sen Sevgili!

Sabah kahvesine bekleme. Sevinçlerim, kederlerim neyim varsa yanıma aldım. Kırk yıla değil, gönülden, ölünceye kadar bana eşlik edecek dost kalbine taşıdım.

Sevgiyi taşıyamayanlardan olsanız da, Sevgiyle kalın…

 

Önceki ve Sonraki Yazılar
YAZIYA YORUM KAT
UYARI: Küfür, hakaret, rencide edici cümleler veya imalar, inançlara saldırı içeren, imla kuralları ile yazılmamış,çok uzun ve ilgili içerikle alakasız,
Türkçe karakter kullanılmayan yorumlar onaylanmamaktadır.
1 Yorum
Rivahi Kalay Arşivi
SON YAZILAR