Konyaspor, sahaya çıkarken adı büyük rakibinin önce adından korktu ve ilerleyen dakikalarda da bu eziklik psikolojisinden kurtulamayınca talihsiz mağlubiyet kaçınılmaz oldu.

Yine muhteşem taraftarın önünde 4 yıldızlı Galatasaray, ama iki maçta galibiyet bulamamış rakibi karşısında Konyaspor, her ne hikmetse biraz ürkek biraz da tutuktu. Galatasaray ise oyunun ilk bölümünde temsilcimize karşı baskılı gibi görünse de bütün gol umutlarını kanatlardan gelecek ortalarda topu Burak’la buluşturmayı hedefliyordu. Nitekim klasik Sabri’nin ortası Burak’ın kafa vuruşu gol olunca sarı-kırmızılılar oyunun başında çok rahat bir gol buluyorlardı.

Bu pozisyonda Konyaspor defans oyuncularının hiç birinin Burak’a yakın olmaması ve pozisyonu seyretmeleri affedilir gibi bir şey değildi. Oyunun ilerleyen dakikalarında yavaş yavaş kendine güvenini bulan yeşil-beyazlılar yine bir duran toptan Meha’nın mükemmel vuruşu ile adeta kendine geliyordu. Bu nefis gole üç dakika sevinebildik. Bu kez Galatasaray’ın duran topunda affedilmeyecek hatayı yapan kaleci Kaya ile yine Galatasaray’a adeta gol ikramında bulununca Galatasaray ilk yarıyı neredeyse terlemeden önce bitiriyordu.

Konyaspor, ilk yarının son bölümündeki oyununu ikinci yarıda da sürdürmeye çalıştı. Henüz ligde arzuladığı oyun sistemini kuramayan Galatasaray’ın üzerine biraz gidebilsek çok rahat puan ya da puanların sahibi olabilirdik. Hele hele 10 kişi kalan rakip karşısında bu kadar tedbirli olmak neyin nesiydi anlayamadım. Sonuçta rakibin adına yenilerek sahada boynu bükük ayrıldık.