Konyaspor Ankaragücü maçından farklı olarak sahaya iki oyuncu değişikliği ile başladı. Bunlardan biri cezalı Milosevic ‘in yerine Jevtovic , Volkan Fındıklı’nın yerine de Amir on biri ile başladı. Ama Milosevic ‘in olmaması ne kadar bir takım için önemli olduğunu bu maçta görmüş olduk. Maçın başlarında yapışkan bir bant gibi kendi sahasından çıkamayan bir takım olgusuyla Galatasaray ‘ın ataklarını kesmeye çalışan bir Konyaspor izledik. Tabiki bu geri yaslanmayla ne kadar ayakta durabilir ki bir takım. Dakikalar yirmi altıyı gösterdiğinde de o kaçınılmaz gol geldi ağlarımıza. Ankaragücü ile oynanan takım gitmiş yerine sanki başka bir takım gelmiş gibi görüntü vardı. Golü yiyorsun tamam bir aksiyon gösterir diye beklerken takımdan sistem aynı kaldığı yerden devam ediyor. Bu şekilde hiç bir maç kazanılmayacağını takımın öğrenmemesi de bir garip olay. Bu şekilden dolayı da ilk yarı bitmeden takım iki sıfır geride kapatmış oldu. Geçen hafta da belirttiğim gibi her maç karşında Ankaragücü gibi bir takım olmaz karşınızda. Bunu da Pazar gecesi görmüş olduk. İlk on bir oyuncusu olan Miya , Hurtado ve Shengelia ‘yı eğer hamle oyuncusu olarak düşünüp ikinci yarı oyuna alırsanız geriye düşmüş olduğunuz bir maçta hele de oynadığınız takım sizden üstünse hiçbir varlık gösteremezsiniz. Geçen haftalar yönetimin söylediği gibi ben mi çıkıp oynayacağım diye bir açıklama yaptı. Doğru bir söz kullandılar ama eksik kullandılar taraftar mı çıkıp oynayacak. Bu oyuncuları taraftar aldı çünkü onun içinde taraftar çıkıp oynaması lazım. O soğuk havaya rağmen stadı dolduran yirmi beş bin taraftara yazık oldu. Önümüzde cumartesi oynanacak altı puanlık bir Antalya maçı var. Yine takım bu şekilde oynarsa Antalya yapmış olduğu transferlerle Konyaspor ‘ u hallaç pamuğu gibi darmadağın eder geçer. Artık puan kayıplarının telafisi olmayan bir döngüye girmiş bulunmaktayız. Bunu da oyuncu ve teknik ekibin düşünmesi lazım.