Bugün yazımıza pek çoğunuzun yakından tanıdığı bir iş adamımızdan söz ederek başlamak istiyorum.

Aslan Korkmaz…

Şehrin yönetimi ile ilgisi olmayan kendi işinde gücünde olan insanlarımız Aslan Korkmaz’ı belki sadece MÜSİAD eski başkanı olarak hatırlayacaklardır.

Belki de bazıları yaptıkları alış veriş nedeni ile bir iş adamı olarak bilirler.

Bir gazeteci olarak bana sorarsanız “Biz de sizlerin bildiklerini biraz daha geliştirebilir, süsleyebiliriz”…

Çünkü Aslan Bey öyle fazla konuşmayı, sohbeti sevmez.

Çünkü bu şehirde dahası şehrin yönetiminde görev alıp alanlarında ellerini taşın altına koyan insanlar çok iyi bilirler ki sohbet derinleştikçe iş dedikoduya, ayak çekiştirmeye, kuyu kazmaya döner.

Zaten o anda da samimiyet kaybolur. Samimiyet kayboldu mu da siz o görüşmeden hayır beklemeyin.

Geçen gün akşam Sayın Aslan Korkmaz ile kalabalık bir ortamda karşılaştık.

Biz Sayın Korkmaz ile çok az görüşür hatta nadir bir araya geliriz. Buna yılda bir desek abartmamış oluruz, yılda bir defa o da tesadüfen rast gelen iki insanız. İşte o görüşmede ise az da olsa öz özellikle de samimi konuşuruz.

Bizim ilişkimiz sınırlıdır. Çok çok sınırlıdır ama samimidir. Hep böyle olmuştur. İnşallah da hep böyle olur.   

Neyse ayaküstü sarılıp hasret gidermenin ardından ikram edilen çaylarımızı alıp en uç kenara doğru gayri ihtiyari çekildik.

Aslan abi söze direk şöyle girdi “Uğur abi sen benim nadir konuşup görüştüğüm bir gazetecisin. Gazetecilikten öte bak sana abi diyorum, abimsin. Ama senden Allah rızası için ilk defa bir şey rica edeceğim.

Hani sen her gün şehri yazıp biraz olsun, şehri yönetenlere bizlere ışık tutuyorsun. Rahatlatıyorsun ya. Abi Allah aşkına beş gün “Önce Müslüman ol” diye yazar mısın?

…………….

Anlıyorduk ki o konuşmayan sessiz suskun insanın yüreğinde volkanlar patlıyordu.

Düşünmeden “PEKİ” dedim.

Neden “Hayırdır abi” filan demedim? Çünkü iyi biliyorduk ki bu işi gurdalamanın hiç kimseye bir faydası olmayacaktı.

………….

Evet fırsat buldukça Aslan abimize söz verdiğimiz gibi “Önce Müslüman olun” diye yazacağız.

Ya da yazmaya çalışacağız.  

Çünkü herkesin yüzde bin beş yüz Müslüman (!) olduğu bu şehirde bunu yazan adamı patlıcan oyar gibi oyarlar vallahi.

Ne var ki bir kere “peki” dedik. Aslan abimizi kaynak gösterip bunu yazmaya çalışacağız. Bakalım neler görüp neleri işiteceğiz? Cenab-ı Allah’ım bizi korusun.

………………

Hac farizasını yerine getirerek şehre mutlu bir şekilde dönen dostlarımızdan birisi de aynı zamanda PUSULA Yayın Grubunun yazar ailesinden Muammer Bingöl abimiz idi.

Ona da ayaküstü bir uğrayalım “Allah kabul etsin” diyelim o mübarek yerin hatıralarından nasiplenelim istedik.

Zemzem için hurmalarımızı yemeye başlamıştık ki gelen telefonlarla o havamızın birden dağılmaya başladığını ikimiz de aynı anda fark ettik.

Hemen müsaade istedim. Muammer Abi “Uğur abi daha sohbet edecektik, birden nereye böyle?” deyince “Abi şimdi konuşacağız ve sizi de günaha sokacağız. Siz bana anlatıp günaha gireceksiniz. Hadi bana eyvallah” diyerek kendimizi dükkanın dışına zor attık.

………………

Sonuç…

Bu şehirde şehir ve şehir insanı üzerine ne kadar samimi olursanız olun iki çift laf ederken bile boyumuzca günaha gireriz.

O zaman önce Aslan Bey’in dediği gibi önce bir iyi Müslüman nasıl konuşur bunu öğrenmemiz lazım diye düşünüyorum.

GÖDENE GİRİŞİNDEKİ ÇEŞME VE KURBAN’DAN KALMA PİSLİKLER

Yazımızı da bir başka dosttan gelen şikayetle tamamlayalım. 

“Üstadım Gödene Mahallesi girişte çeşme ve mezarlık civarı. Ayrıca Çayırbağı’ndan Seydişehir Yolu’na çıkışta bir çeşme var. Her ikisi de mezbelelik, çünkü çöp konteyneri yok ve mezbelelik. Ve hâlâ kurban kesim atıkları var. Hiç temizlik değmeyen bu noktalarda yüzlerce kişi su doldurmakta ve belediye otobüsü beklemekte.”

Biz vazifelerimizi yapıp, istekleri sütunlara taşıyoruz. Gerisi ilgililere kalmış. Gününüz hayırlı olsun…

GÜNÜN OKKALI SÖZÜ

Gerçek dostluk sağlık gibidir, kaybedilince anlaşılır

NE ZAMAN ADAM OLURUZ?    

Yağışlı havalarda sürücüler yayalara karşı biraz daha dikkatli ve saygılı oldukları zaman daha iyi ADAM oluruz.