Cenap Şehabettin der ki; Menfaat sandalye gibidir. Ayağının altına alırsan yükselirsin, başının üstüne koyarsan alçalırsın.

İnsanların büyük bir bölümü sandalyenin üzerine çıkarlar, yükseldiklerini sanırlar. Sanırlar ki dünya malı onları yüceltecek, kurtaracak.

Allah rahmet etsin. Lisede bir edebiyat hocamız vardı. Çok nüktedan bir adamdı. Edebiyatçı kişiliği ile, anlattığı konuların daha iyi anlaşılabilmesi için sık-sık güzel, özlü sözler söylerdi.  Bizlere hayata dair örnekler verirdi. Bir keresinde demişti ki;

 “Menfaatini düşünmeyen eşektir! Menfaatini herkesin menfaatinden üstün gören de (affedersiniz) eşek oğlu eşektir.”

Eş-dost, arkadaş oturmalarında sohbet bir de bakarsınız ki “menfaat” e, memura gelivermiş. Kimileri der ki; Menfaat öyle bir şeydir ki, anayı kızından ayırır. Mesela memurlar, menfaatlerine göre hareket ederler. Herkesin bir fiyatı vardır. Parayla satın alınmayacak insan yoktur.”

Serde memurluk olunca alınırsın tabi. Polemiğe girsen bir şeyi değiştiremezsin. Çünkü “dervişin fikri neyse, zikri de odur.”  Ama düşünmeden de olmuyor. Derunî dünyamda nefsimle yüzleşirim. Kendime (satılmak için) uygun bir fiyat soruşturması yaparım. Sonuçta, satıldığın için tescilli bir “şerefsiz” olacaksın. Bu damga boynuna asılacak. Seni tanıyanlar, bilenler müstehzi bir bakış atacaklar boynundaki yaftaya bakarak. O zaman kaça satılmalı ki?

Buraya kadar meselenin sadece insanlarla olan dünyalık kısmına baktık dikkat ederseniz. İşin bir de Mahkeme-i Kübra kısmı var. Hesap günü var. Ben bir fiyatta karar kılamadım. Çünkü hem utandım, hem de çok korktum. Tescilli olanların cesaretlerine de hayran (!) kaldım. Hem insanların içinde itibarın olmayacak, hem de Allah'ın sevmediği kullardan olacaksın.

Menfaat deyince aklınıza sadece para gelmesin. Herkesin kendine göre bir menfaat algısı vardır. Kimi için menfaat paradır, kimi de makam olarak görür. Bir başkası mala değer verir. Kimi insanlar serde hovarda olunca, onların da kandili nerede  söndürdüğüne bakılır. Ama  unutmamak gerekir ki hak etmeden elde edilenler insanı rüsvay eder. Geçmişte uçkuruna sahip olamayanların nasıl rezil olduklarını görmüştük.

Tarih, küçük bir menfaat için eşini aldatan, ortağına kazık atan, yoldaşına çelme takan ve alçakça arkadan vuran hainleri kalın harflerle yazmıştır. Hainleri de Brütüs simgeler. Sezar'ı arkadan vuran Brütüs’e özenenler o kadar çok ki.

Bir de siyaset dünyasının Brütüs’leri vardır. Siyaset dünyasının “Brütüs"leri kabuğundan çıkar, kabuğunu beğenmez. Sanır ki keramet kendinde. Kendisini bir değer olarak ortaya çıkarana saygı duyması gerekirken “Ben” demeye başlar.

Üç Silahşörler de Brütüs”ler familyasından. Bu üç silahşörler bizim siyaset arenasının silahşörleri. Yola beraber çıktıkları arkadaşlarını yarı yolda bırakmakla ünlendiler. Vefasız olmaları yetmezmiş gibi şimdi de Brütüs gibi arkadan vurma talimleri yapıyorlar. Ülkenin her zamankinden daha fazla kenetlenmeye ihtiyacı varken ya kendi ikballeri için, ya da dışardan kurgulanmış planın bir parçası olarak ihanete hazırlık yapıyorlar. Siyasette olması gereken fedakarlık ve feragatten nasipsiz  davranış içindeler. Başkan'dan rahatsız olmalarını belki anlayabiliriz. Ama Başkan'ı bahane edip yürüyen atın başına vurmalarını kimseye anlatamazlar. Hayal dahi edemeyecekleri makamları ayaklarına serenlere olan hasedi anlamak mümkün değil.

Bizim Siyasi Brütüs’ler kendileri de çok iyi biliyorlar ki, kuracakları parti ile iktidarı almaları imkansız. Maksatları da iktidar değil zaten. Maksat 2023 hedefindeki AK Parti'yi hedefinden uzaklaştırmak. Bu hesap tutarsa sadece AK Parti kaybetmiş olmayacak. Türkiye, hedeflediği yörüngeden çıkartılmış olacak. Zaten dış güçlerin beklentisi de  bu yönde.

İnsanların aklında ve gönlünde nasıl yer alacağı kişinin kendi elinde. Şeytana uyanların sonunun hüsran olduğu bilinen bir gerçek. Davasını satanlar Allah katında da lânetlenirler.

 Biz, onları sevmek istiyoruz.