Milli eğitim sistemimizin milli değerlerimizin aktarılmasında yaşadığı sıkıntıları gerek yazılarımda gerekse sohbetlerimde defalarca dile getirdim, getirmeye de devam ediyorum.

          Daha önce “Milli Eğitim Sistemimizin Milli Olamama Sorunu” başlığı ile paylaştığım bir yazımda;

“Genel anlamda milli eğitim; milletin, milli ve manevi değerlerini, kendi evlatlarına aktaran, aktarılan değerlerin yaşatılmasını sağlayan eğitimdir.

     Ülkenin geleceği milli değerlerinin ne ölçüde verilip verilmediğine bağlıdır. Onun için, milletler; kendi milli eğitim sistemini oluştururken milli ve manevi değerlerin çocuklara kazandırılmasını öncelikli amaç olarak benimsemişlerdir.

     Türk Milli Eğitiminin Genel Amaçlarında da “….Türk Milleti’nin millî, ahlâkî, insanî, manevî ve kültürel değerlerini benimseyen, koruyan ve geliştiren; ailesini, vatanını, milletini seven ve daima yüceltmeye çalışan yurttaşlar olarak yetiştirmek,” önceliği olarak ortaya konulmuştur.

     Türk Milleti’nin; öz değerlerini koruması, devletimizin bekası; nesillerimize milli ve manevi değerlerimizin aktarılmasıyla daim olur.

     Buraya kadar her şey tamam; ancak, milli eğitim sistemimiz değerlerimizin aktarılmasında ne derece etkili; maalesef toplum olarak yaşadığımız bunalımlar, sistemin amaçlarına uygun olarak işlemediğini bütün çıplaklığıyla ortaya koymaktadır.

     Yine maalesef; okullarımız, sınavlara hazırlama merkezleri olarak çalışmakta ve bütün başarı değerlendirmeleri bu minval üzerine yapılmaktadır.

     -Hainlerin, devlet ve millet düşmanlarının kahir ekseriyetinin okumuşlardan çıkması sizce manidar değil mi?

     -Allah aşkına, kendinizi nasıl tanımlarsanız tanımlayın; solcu olun, sağcı olun, siyasi tercihleriniz ne olursa olsun hiç önemli değil; söyleyin, bu bunalımları niye yaşıyor bu ihanetler niye?” Sorusunu sorarak yukarıdaki açıklamalara yer vermiştim.

     Sistemin sıkıntılarına olan soruma bir türlü cevap bulamadım. Hatta hükümetin yapamadıklarından ziyade yapmaması gerekenleri niye yaptı diye bir çok eleştirim oldu.

     Nihayet cumhurbaşkanımızda eğitim ve kültürde yaşanan sıkıntıları dile getirerek bir nevi özeleştiri yaptı.

İşte bu soruların cevabını bulamamışken Yenişafak Gazetesi Yazarı Mehmet ACET’in 13 Eylül 2017 tarihli yazısı dikkatimi çekti ve sanki içinden çıkamadığım sorularıma cevap oldu. Yazının bazı bölümlerini siz okuyucularımla paylaşmak istedim. Mehmet ACET yazısında;

“Birkaç yıl önce dönemin milli eğitim bakanlarından biri, bir sohbet sırasında kulağıma eğilip “Biliyor musun?” diye bir soru sorup şunları söylemişti:

“Hiç kimse bilmez ama şu yakın zamana kadar Milli Güvenlik Kurulu’ndakine benzer bir KIRMIZI KİTAP da bizim bakanlıkta vardı. Yeni kaldırdık.”

-Kırmızı kitap ne demek?

Gelenin gidenin uymak zorunda olduğu, kırmızı çizgilerle sınırları belirlenmiş şartlar manzumesi.

Şunu bilelim:

Müfredat değişikliğiyle ilgili yapılan gürültülü kampanyayı, kampanya sahiplerinin kafasının nasıl çalıştığını anlamadan çözemeyiz.

Cumhuriyet öncesine ait her şeyi hafızamızdan silmemiz gerektiğini düşünüyorlar.

Daha öncesinden tevarüs edilen, milletin gelenekleri içinde varlığını bir şekilde sürdüren ‘DEĞERLER MANZUMESİNE’ karşı toplumu yabancılaştırmaya çalışıyorlar.

Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın geçen yıl 24 Kasım’da öğretmenlere hitaben yaptığı bir konuşmadan not aldığım bir cümle ile karşılaştım.

Şöyle demişti Erdoğan: “Bu ülkenin yüzlerce yıllık tarihi ve kültürel birikimine yabancı eğitim-öğretim politikaları, maalesef çatışmacı, hastalıklı, çift kişilikli nesillerin ortaya çıkmasına neden olmuştur.” açıklamalarıyla devam ediyor.

Benim bu açıklamalara ekleyeceğim fazla bir şey yok; zararın neresinden dönülürse kâr; ancak, yeni neslin yaşadığı milli ve manevi bunalımın telafisinin oldukça zor hatta imkânsız olduğunu da düşünmüyor değilim; çünkü, toplum olarak sadece değerlerimizi değil, duyarlılığımızı da kaybettik. 

Herkes şunu iyi bilsin; BU ÇORBADA AZ VEYA ÇOK HEPİMİZİN TUZU VAR!!!