Nazım Hikmet, Türkiye’nin en büyük şairidir. Dedesi Nazım Paşa, Konya’da valilik yaptığı sırada torunu Nazım Hikmet, Konya’da dedesinin yanındadır. Nazım Paşa dindar bir insan ve Mevlevilik tarikatına bağlıdır. Paşa aynı zamanda şairdir.

“Neyden yansıyan zarif sözlerin vermek istediği işareti duyan Mevlevileriz

Aşkın hoş nidalarına uyan Mevlevileriz

Dünya zevklerini şöyle koyan Mevlevileriz

Zamanın zayıflıklarına uzak olsun diyebilen Mevlevileriz.”

Diye şiirler yazan paşanın evinde Konya’nın ünlü şair, yazar ve eğitimcileri toplanırlar mesneviler okunur, tasavvuf sohbetleri yapılırdı. Bunları dinleyen daha sonra Mevlevi dervişlerin dönüşlerini seyreden Nazım Mevlana’ya yazdığı şiiri dergah mecmuasına gördermiş ve yayınlanmıştır. O dönemin ileri gelenleri bu şiiri Nazım Paşa’nın yazdığını zannederek sormuşlar ve Nazım’ın yazdığı ortaya çıkmış olan MEVLANA adlı şiir.

Sararken alnımı yokluğun tacı

Gönülden silindi neşeyle acı

Kalbe muhabbette buldum ilacı

Ben de müridinim işte Mevlana

Elbette set çeken zulmeti deldim

Aşkı içten duydum arşa yükseldim

Kalben temizlendim huzura geldim

Ben de müridinim işte Mevlana

Nazım’ın 13-14 yaşlarında yazdığı bu şiir. Türk tasavvuf müziği topluluğu Koro Şefi Ahmet Yılmaz tarafından 2000 yılında bestelenmiş ve Şeb-i Arus törenlerinde okunmuştur. Ünlü şair Kuvay-ı Milliye destanında Konya’yı yazmıştır.

3 Ekim Konya.

Sabah.

500 asker kaçağı ve yeşil bayrağıyla Delibaş

                                                      girdi şehre.

Alaeddin tepesinde üç gün üç gece hüküm sürdüler.

Ve Manavgat istikametlerinde kaçıp

                                   ölümlerine giderken

terkilerinde kesilmiş kafalar götürdüler.

Nazım ülkemizin dünyada şiirleri yüzlerce dile çevrilmiş bir şairidir.