Tüm Türkiyemizin yüreğini dağlatan derin acılar içindeyiz. Yüzlerce vatandaşımızı kara kömür ocaklarında nefessiz bıraktık ve ağlıyoruz. Nedendir bizim bunca insanımızı ölüme mahkum etmemiz, nedendir bunca ölümler, nedendir bu ölümlere yıllardır çareler aranmaz, nedendir bunca hatırlatmalara rağmen güvenlik önlemleri alınmaz.

Sanki madende ölmek kaderleriymiş gibi  hep yoksullar ölür, yoksulların çocukları yetim kalır kanter içinde nasırlı elleriyle çıkardıkları kömürler kimilerini zengin eder, kimilerine oy devşirir, kimilerinin yoksulluk kokan odalarındaki sobalarına yakacak olur.

Dünyada  kömür ocağı  kazalarında rekoru kırdık. Yerin yüzlerce metre altında önlem alınmamış, dip  kömür kuyularında önce gaz soludular tatlı bir uykuya dalarcasına daha sonra kömür yaptık onları. Kimi  doğacak  bebeğine  beşik alacaktı çıktığında, kimi yeni aldığı arabasının taksitini ödeyecekti bu ay alacağı maaşıyla ama olmadı...

Soma’nın kara topraklarının altındaki yangın Soma’nın köylerindeki, kasaba ve mahallelerinde  yüzlerce  insanımızın, çocuğumuzun, kadınımızın, annenin, babanın yüreğini yaktı gitti. Bu insanların  ölümünden kimler sorumludur, neden bu ölümlere sebep olanlardan hesap sorulmaz, yıllardır yas biter, ölenler defnedilir unutulur gider aynı yoksulluk devam eder yine yoksulluktan iner kapkara dip kuyulara insanlar.

Bu ülkede hesap sorma geleneği neden gelişmez, neden sorumlular  istifa etmeyi beceremezler, neden  bu madenlerde olan ölümlere  engel olmak için araştırma önergesine  ret görevi  yapmayı  siyaset yapmak zannederler? Neden beyler, neden ölümler sonunda ders almazsınız?..