Yaşadığımız hayat içinde öyle gariplikler barındırıyor. Belki de bundandır çoğu zaman birçok şeyi garipsiyoruz. Garip karşıladıklarımız çoğu vakit beklediğimiz veya umduğumuz gibi gitmeyince oluyor. Mesela düşünce olarak birbirinin aynısı veya birbirine yakın kişi veya grupların birbirleriyle daha kolay anlaşması umulur. Daha doğrusu beklenir. Çünkü diğerlerine göre ortak noktaları daha fazladır. Ama bu işler beklendiği gibi olmuyor. Nitekim iki kere ikinin çoğu zaman dört etmediği gibi…

Biraz açık yazıp işi siyasete getirelim. Mesela AK Parti ile Saadet Partisi aynı seçmen kitlesine hitap eden, ekseriyetle aynı kitleden oy alan iki siyasi partidir. Fikir ve düşünce bakımından aşağı yukarı aynı düşünce yapısına sahipler. Hemen hemen duyarlılıkları aynıdır. Bu iki parti bir parti çatısı altında güçlerini birleştirecekleri yerde farklı siyasi partilerle yollarına devam ediyorlar. Diyelim ki şartlar bunu gerektirdi, yolları ayrıldı. Farklı partilerde iken birçok konuda birbirleriyle dirsek temasına girmeleri, örtülü veya açık destek vermeleri makul olan iken veya kamuoyunda böyle bir beklenti var iken birbirlerine çelme takmaya çalışıyorlar. Zıt düşüncenin göstermediği karşıtlığı birbirlerine gösteriyorlar. Zaman zaman nezaketi de elden bırakıyorlar. İşi farklı zihniyetlerle iş tutmaya kadar götürüyorlar.

Kerhen bile bir araya gelemeyen bu iki partinin oy bakımından büyüğü "Ben büyüğüm, dükkanı kapat gel" havasında. Küçüğü ise "Bırak gelmeyi, senin rakiplerinde iş tutarım, yine gelmem" görüntüsü veriyor. Görüntüleri düşman kardeşler görüntüsü. Hani adama sormuşlar "Düşmanın var mı" diye. Adam yok demiş. "Kardeşin de mi yok" demişler ya işte bu iki parti kardeş. Ama düşman kardeşler. Dostu üzen, düşmanı güldüren kardeşlik bunlarınki.

Bu iki partinin birbirine husumetine ve amansız mücadelesine örnek vermek için çok gerilere gitmeye gerek yok. Malumunuz İstanbul seçimleri yenilenecek. Başkanlık yarışı AK Parti ile CHP adayları arasında geçecek. 31 Mart'taki seçimlerde fazla bir varlık gösteremeyen bazı partiler CHP adayı lehine adaylıktan çekilirken Saadet Partisi, seçimi kazanma ihtimali olmamasına rağmen adayını AK Parti adayı lehine çekme yoluna gitmiyor. Kendileri kabul etmese de SP'nin bu yaptığı CHP adayına örtülü bir destektir. Kamuoyu kerhen bile olsa adayını çekmeyi bekliyor. Saadet bunu yapmazken AK Parti de burnundan kıl aldırmıyor ve zeytin dalı uzatma yoluna gitmiyor. Bir oyun bile önemli olduğu bu seçimde Kürt oyları kadar Saadet oyları da belirleyici olacaktır. Kendileri bilir ama SP, böyle yapmakla topuğuna sıkıyor ve gittikçe marjinalleşecek.

Hasılı ben SP'nin yerinde olsam yenilenecek İstanbul seçimlerinde adayımı geri çeker, AK Parti'ye destek açıklaması yapardım. Destek açıklaması yapmasa bile en azından seçime girmeyerek seçmenimi serbest bırakırdım. Bu tavır iki kardeş parti arasındaki buzları eritecektir. Bu jest birbirlerine yaklaştıracaktır. Aksi, bir daha bir araya gelemeyecek şekilde yaraları derinleşecektir.