Koca bir yılda sadece bir hafta sonu onları hatırlayarak seni seviyorum demek ve onlara hediyeler almak, sonrasında onları bir kenarda bırakarak hayatın akışına devam etmek haksızlık olacaktır.

    Aslında o aziz ve candan dostumuza neden minnet duyup değer vermemiz gerektiğine dikkatlice bakmamız gerekir?

    1 yaşında; annemiz her şeyimiz. 3 yaşında; annesiz bir saniye yaşamayız. 6 yaşında; benim annem diğer annelerden üstündür. 10 yaşında; ben çok şey biliyorum. 17 yaşında; annem geri kalmış ben ondan iyiyim. 25 yaşında; bari beni özgür bıraksa da büyük işler başarsam.

   30 yaşında; aslında annem o kadar da bilgisiz değil. 35 yaşında; annem benim için çok şey yapmış. 40 yaşında; anneme çok şey borçluyum. 50 yaşında; annem senin hakkını ödeyemem. 60 yaşında; annem senin yokluğunda kendimi yetim ve öksüz hissediyorum…

   Anne ve baba sevememenin acısını asıl anne ve baba olduktan sonra algılarız. Gün gelir çocuklar yuvadan uçtuktan sonra ev ıssızlaşır. En büyük eseriniz olan evlatlar yanınızda olmaz ve onlardan mahrum kalabilirsiniz.

   Bu pazar günü herkes annesinin o bir ömür boyu yapmış olduğu fedakâr hizmetlerini hatırlasın. Size sunduğu o sevgi dağarcığı aklınıza gelsin. Siz vefalı bir evlat mısınız bir kendinize ve birde karşınızda duran bir aynaya bakarak kendinize sorun?

    Hiç kimse sizleri annenizden daha karşılıksız ve daha içten sevmemiştir. Herkes unutabilir ama onlar yaş kaç olursa olsun hala sizleri bekliyordur ve asla unutmazlar.

   Anne duası almak ve o ilaçla tedavi olmak zevki ve heyecanı herhalde inanılmaz manevi bir terapidir. Anne duası alamayan insanların kavgacı, hırslı, sorunlu, belalı bir hayatları vardır. Hayata huzurla tutunanların çoğu başarılarını bu dualaşmaya borçludur.

  Dışişleri bakanımıza sorun, belediye başkanlarımıza sorun, rektörlerimize sorun, öğretmenlerinize sorun veya aklınıza gelen hangi başarılı bir kişi varsa ona sorun. Söyle siz kimin duasıyla veya size kim içten dua ediyor? Büyük bir ihtimalle gözleri dolacak ve titrek bir sesle” Annelerimiz bize çok dua ediyor “ diyeceklerdir.

  İffetli ve fedakâr annelerimizin haklarını ödeyemeyiz. Ömrümüz ve gücümüz buna yetemez. Hiçbir evlat erdemli bir annenin kalbini kırarak cennete giremez. Çünkü cennet annelerin ayakları altındadır.

  Huzurlu bir gelecek, iyi bir evlilik, rahat bir geçim istiyorsak sevgi ve hizmetlerinizle annelerin duasına talip olmalıyız.

  Herkes gibi bende canım anneme şöyle bir seslenmek ve haykırmak istiyorum. Annem senin varlığın her şeyinle bana hayat veriyor. Senin o sıcacık sevgin beni hep ısıttı. Nerde zorda kalsam bana hep bir çıkar yol buldun ve karanlıkta kaldığımda ay gibi parlayan ışığım oldun. İyi ki varsın ve iyi ki benim annemsin. Allahıma sonsuz şükürler olsun…

  Dilimizdeki ve beynimizdeki en güzel kelime olan annelerimizin bu özel günlerini kutlar, en derin içten sevgi ve saygılarımızı sunarız…