BAĞIMLILIĞA DUR DİYELİM…

BAĞIMLILIK KADER DEĞİLDİR-3

Koşulsuz seven tek kalp, sınırsız tahammüle sahip tek yürek ana yüreği!

Yüreğin en sabırlısı, en umutlusu, en seveni, en kıymetlisi, en cefakârı, en paylaşanı, en çekeni, en azla yetineni, en sevgilisi, en fedakâr olanı, en ağlayanı…

Değeri kelimelerle anlatılamayan analar, analarımız… Onlar için ne söylenirse az.

Her şeyden, kendinden önce evladını, evlatlarını düşünen,  evladını tüm kötüye, kötülüklere rağmen yüceltebilen, tek yürek.

Evlat uğruna, olası tüm tehlikelere siper olabilecek canlı bir kalkan. Evladı için her şeyden vazgeçebilen, vazgeçemeyeceği hiç bir şeyi olmayan tek melek.

Ana yüreği üstüne, başka söze gerek yok.

Her şeye çare bulmaya çalışan, umutlarını kaybetmeyen, olanları sindirmeye çalışan ananın çaresizliği de var. Söz konusu çocuğuna zarar veren yılan olursa, yılanı bile boğabilecek bir ana karşımızda duran.

Kendi diliyle; G.Y. ANLATMAYA BAŞLADI:

‘Benim çocuğum madde bağımlısı, ben ona yardımcı olamıyorum. Bana yardımcı olun. O’nu bulamıyorum. Ben çocuğuma çip taktıramıyorum. O’nu kötü yoldan çeviremedim. Madde kullandığı için yanımda kalmıyor. Nerede kimlerle bilmiyorum. Ne yer, ne içer, nerede yatar, nerede kalkar bilmiyorum. Bu maddeden mi neden bilmiyorum, son gördüğümde kolundan sakattı, kolunu kullanamıyor.

Ben çocuğumu yanımda, evimde istiyorum. Benim elimden hiç bir şey gelmiyor. Ne yapmam gerekiyor. O’nu bir türlü madde yüzünden yanımda tutamıyorum. Ve ben çocuğumu göremiyor, yanımda tutamıyorum. Ve ben çocuğum için çok üzülüyorum. Aklım hep onda kalıyor. Korkuyorum! Bir gün kızımın ölüm haberi gelecek diye korkuyorum. Çocuğum dışarılarda, ben onu bulamıyorum, belki de hiç bulamam. Bir yerlerde ölüsünü de bulmak istemiyorum. ‘

Çırpınışları, yalvarışları, ellerini ovalaması, gözlerindeki yaş, çaresizlikten olsa gerek. Doğru demişler; ‘Ağlarsa anam ağlar, gerisi yalan ağlar.’

Sokaklarda nerede, kimlerle beraber olduğunu bilmeyen ananın kızı;  O’nun da çırpınışları, yalvarışları, çaresizliği ve gözlerinde yaş var mı? Saklanmak, sığınmak istediğinde en yakın, en emin, en güzel yer olan ‘Ana kucağı’nı özlüyor mu? Onunda sıcak bir yuvaya, sevgiye, güvene, ihtiyacı var mı?

Kim bilir; Belki de genç kızımız da güvende olmak, sığınmak, sarılıp ağlamak ister. Sevgiyi görmek, sevdiğini sevildiğini hissetmek ister.

Sevdiğinizi sevdiğinize vaktinde söylemeniz dileğiyle…

Sevgiyle kalın…