Arkadaşlarım, 2000 yılındaki seçimlere 20-25 gün kala beni Konya Ticaret Odası Başkan adayı göstermişlerdi. Hali hazırda başkan Hüseyin Üzülmezdi. Ortaya koyduğumuz fikir ve projeleri duyunca halkın çoğu, bizi mutlaka kazanır sanıyordu ama öyle olmadı. Bu işlerde sadece proje, samimiyet ve heyecan gibi değerler yetmiyor, siyaseti de iyi bilmek gerekiyor. Yine de o kısa süreye rağmen bizim ekip, yarışı iyi bir oy oranıyla bitirdi ama bu kazanmaya yetmedi. Hüseyin Bey’in ekibi kazandı, bize de onu tebrik etmek düştü.
O günleri anmışken, Hüseyin Bey’e de buradan selam yolluyorum. Seçimi kazanamamış olsak da biz, hiç değilse Konya’yla ilgili projelerimizi, gördüğümüz eksik ve yanlışları bu vesileyle dile getirmekle şehrimize bir katkı sağlamış olduk. Çünkü bütün halk ve özellikle de yetkililer, böyle zamanlarda adayların söylediklerini daha dikkatli dinliyor.
Nitekim, o zamanlar dile getirdiğimiz fikir ve projelerden birçoğu bu 14 yılda gerçekleşti. Ankara-Konya hızlı tren projemiz, yapılan fizibilitede o gün için rantabl çıkmamıştı ama zaman içinde durum değişti. Konya’yı dünyaya açmak için yeterli olmasa da şimdi birkaç tane yıldızlı otelimiz var, bu gün bu düşüncemiz de kısmen gerçekleşmiş oldu. Yeterli düzeyde olmasa da, sanayi-üniversite işbirliği projemiz gerçekleşti. Bu konuda büyük katkısı olan Teknokent için çaba harcayanlardan Allah razı olsun.
Sonunda kongre merkezi de yapıldı. Ama uluslararası büyük toplantılara Konya’nın da ev sahipliği yapması sağlanırsa, asıl o zaman bu merkezin işlevi tamam olur. İstanbul, en çok nüfusa sahip şehrimizdir. Ama Türkiye İstanbul’dan ibaret değildir. Uluslararası büyük organizasyonların Konya’da da yapılması, uluslararası bazı temsilciliklerin Konya’da da açılması için meslek odalarımız ve siyaset adamlarımızın çalışma yapması gerekiyor.
Çok uygun bir konumda olmasına rağmen Konya’yı henüz bir dünya şehri yapamadık. Ama Ticaret ve sanayi Odalarının, Ticaret Borsasının bazı uluslararası konularda üyelerini bilgilendirmesi, panel, konferans ve toplantılar yapması, yabancı diplomatları ve heyetleri davet edip, üyeleriyle görüştürmesi bu yoldaki önemli adımlardandır. Bu, bizim de çok önem verdiğimiz bir çalışmaydı. Çünkü asıl ilerleme halkımızın ufku ve önü açılınca olacaktır.                
Konya için bizim, bunlar gibi daha birçok projemiz vardı. Neredeyse tamamına o gün Ankara’dan destek sözü de almıştık. İçinde, bu günkü deyimiyle çılgın projelerimiz de vardı. İşte onlara bu güne kadar hiç dokunulmadı. Örneğin, bunların başında Konya –Akdeniz otoyol projesi geliyordu. Bir de çok heyecan uyandıran takkeli dağ projemiz vardı. AKP. İstanbul’a yapacağı kanal projesiyle Konya’dan oy istedi, aldı da! Ama bizim Konya- Akdeniz arasındaki, kuş uçuşu dediğimiz kısa otoyol projesi, siyasi curcunalar arasında unutulup gitti. Oysa bu otoyol, Konya- Akdeniz arasını bir saate indirebilir. Bu gün bu ihtiyacı hızlı tren hattıyla da, belli ölçüde karşılayabiliriz. Bu olursa, o ünlü Kayseri fıkrası Konya için gerçekleşmiş, bir bakıma Konya’ya deniz gelmiş olur. Çünkü deniz sahilindeki İstanbul’un birçok semtinden bile denize yaklaşık bu kadar zamanda gidilebiliyor. Bu otoyol, Ankara’yı da belli ölçüde Akdeniz’le buluşturur. Böylelikle Akdeniz’in üzeri de o bomboş, sahipsiz gibi görünümünden kurtulur, sadece sahil kesiminde oturan halkımızın, sınırlı sayıdaki teknesiyle değil, büyük bir halk kitlesinin irili ufaklı, çok sayıda tekneyle buluşmuş olur. Bu sayede hem Akdeniz, hem de Konya değişir. Ben bunu televizyon programlarında söylediğimde, Konyalı balıkçılar ziyarete geldiler. Zaten bizim şu anda bile Akdeniz’de 25 tane balıkçı teknemiz var dediklerinde kulaklarıma inanamamıştım. O gün sıkça vurguladığımız işlerden, Uluslararası hava alanı ve yine Uluslar arası fuar, aradan geçen bunca yıla rağmen hala gerçekleşemedi. Allah kısmet ederse gelecek yazıda Takkeli Dağ projemizi yazacağım. Bunları siyasi bir amaçla yazmıyorum. Ben sadece Konya’nın, aradan geçen bu 14 yıl içinde bu yapılanların çok çok daha fazlasını başarabilecek potansiyele sahip olduğunu anlatmak istiyorum.  Allah, Konya’mızı hapsolduğu bu kapalı kutudan çıkaracak, onu dünya şehri yapacak,  bu yolda halkın önünü açacak, daha azimli, daha bilgili, daha çalışkan ve de hep yaptıklarıyla övünen değil, yapamadıklarını da kabul edip, üzülen önderler seçebilmeyi bizlere nasip etsin.