Geçtiğimiz hafta Denizlispor`a konuk olan takımımız, sahadan golsüz beraberlik ile ayrılarak hanesine bir puan daha ekledi ve milli ara öncesi 5 puan ile ligde 11. sıraya yerleşti.  Deplasmanda oynadığımız maçlardan galibiyetleri kaçırdık desek hata etmiş olmayız diye düşünüyorum. Her iki maçta da takımımız net pozisyonları maalesef değerlendiremedi. Maçların oynandığı anlarda dejavu yaşadık ve Bajic`i hatırladık. Hatta geçen seneye tekrar mı dönüyoruz diye düşünmedik değil...

Genel olarak Denizlispor maçını değerlendirecek olursak; Gençlerbirliği ve Beşiktaş maçlarında  olduğu gibi takımımız ne oynadığını bilen, rakibe pozisyon vermeyen,  net gol pozisyonları bulan bir görüntü verdi. Tabi bu benim gördüklerim. Taraftarlarımızın sosyal medyada yapmış olduğu değerlendirmelere bakıldığında, farklı düşünen bir grup da yok değil. Daha etkin, daha atak ve daha fazla gol pozisyonuna girmemizi bekleyen taraftarlarımız var. Ancak şu unutulmamalıdır ki takımın iskelet kadrosunda büyük değişiklik olmadı ve oynayan oyuncuların büyük bir kısmı geçen senden kaldığı gibi devam ediyorlar. Tek farkımız kalecimiz ve forvetlerimiz. Savunma ve orta alanımızın hemen hemen hepsi geçen seneki oyunculardan oluşuyor. Bu bence büyük avantaj. Çünkü oyuncular birbirini tanıyor ve ne yapabileceklerini çok iyi biliyorlar. Zaten geçen seneki en büyük eksiğimiz de kalecimiz (kaliteli olmasına rağmen kalitesiz bir sezon geçiren Serkan) ve forvetlerimizdi. Bu sene forvetlerimizin (kalite olarak bizi çok memnun etmeselerde) lig için yeterli olduklarını düşünüyorum.

Yukarda da bahsettiğim gibi takımımız oynanan üç maçta da güzel oyunlar ortaya koydu. Oynanan oyunlar Bülent Hocanın oyunundan çok farklıydı. Yani biz İsmail hocanın oyun taktiklerini izledik. İlk hafta temkinli yaklaşsak da İsmail Hocanın oyun mantalitesinin oyuncular üzerinde olumlu bir etkisinin olduğu aşikar. İskelet kadroda oynayan oyuncular bu mantaliteyi önceden bildiklerinden hiç zorlanmadılar. Hatta bir adım daha öne gitmemize neden oldu. Özellikle takım oyununu izlemeyi özlemişiz diyebilirim. Kısacası İsmail Hoca ilk haftalardan güven verdi diyebiliriz. İnşallah Hoca bu performansıyla devam eder.

Araya karışmasın...

Amir bu sezona çok iyi başladı ve üç maçın da yıldızıydı.

Son olarak transferler ile ilgili görüşlerimizi de belirterek yazımızı tamamlayalım...

Konyaspor transfer konusunda son üç yıldır (hatta daha önceki yönetimi de dahil edersek, dört yıldır) aynı performansı sergiliyor. Ne takımda kalmasını istemediğimiz oyuncuları gönderebiliyor ne de belli bir kaliteye ulaşmış oyuncuları transfer etmede başarılı olabiliyorlar. Bu maalesef yönetimin en büyük başarısızlıklarından biri. Başka başarısızlık var mı diyenler için söyleyelim; iletişim başlı başına çözülmeyen en büyük sorunumuz. Neyse biz transferlere gelelim. Gelen oyuncularımız belli bir seviyedeler. Umarım performanslarını arttırarak seviyelerini ve takımımızı daha yükseklere çıkartırlar. Gelen oyuncuların büyük bir bölümünden umutluyuz. Ancak Sehic`ten sonra gelen kaleci arkadaşlarımız kırılmasınlar ama neden alındılar hiç anlam veremedik. Zaten taraftarların tepkisi de ortada. Ben bazı pozisyonlara oyuncu takviyesinin gerektiğini düşünüyordum. Ancak limite takıldık. Elimizde olan ve gelen futbolcu arkadaşlarımızla başarılı olabileceğimizi düşünüyorum. İnşallah beni yanıltmazlar ve hem kendilerini hem de bizleri mutlu ederler.

Saygı ve Selamlarımla...