Lider Beşiktaş'a karşı aslında maça iyi başladı Konyaspor. İlk 15 dakikada topla oynamada büyük üstünlük kurmuştu. Fakat Kocaman'ın sahaya sürdüğü kadro beni şaşırttı. Rakip kim olursa olsun bu kadar defansif bir kadro kabul edilemez. Konyaspor adına sahada 2,5 ofansif oyuncu vardı sadece: Bajic, Rangelov ve bu iki oyuncuya kıyasla yarım olarak Holmen. Aykut Hoca, “Benim takımımda savunma yapmayan oynayamaz” diyor ama savunma yapmak için de bu kadar savunmacıyla çıkılmaz. Beşiktaş'ın hücum gücü yüksek olabilir fakat savunması ve kalecisi ofansı kadar iyi değil. Bu yüzden Beşiktaş'ın savunmasını zorlayacak derecede bir kadroyla sahaya çıkması gerekiyordu Kocaman'ın. Sahada resmen rakibe “üstümüze gel, saldır” diyen bir kadro vardı. Tüm bunlara rağmen ilk yarı iyi direndi Konyaspor. Bajic'in “İbrahimoviç vari” vuruşunda topun direkten dönmesi belki de maçın kırılma anıydı.

Ne olduysa ikinci yarı oldu. “Şarteller aslında maçın başında değil, ikinci yarıda attı.” Beşiktaş'ın çilingiri Oğuzhan kilidi açtı, büyüyü bozdu. 60. dakikadaki oyuncu değişikliğinden sonra Konyaspor dağıldı. Traore ve Selim'in oyuna girmesiyle sahada 4 oyuncunun yeri değişti. Selim stopere, Ali Turan sağ beke, Ömer Ali sağ açığa, Mbamba ön liberoya, Rangelov forvete, Traore sol açığa geçti. 4 dakika sonra da Beşiktaş ikinci golü buldu. Saha düzenini bozan bu iki değişiklik farklı mağlubiyeti getiren faktörlerden biri.

YİNE TARAFTARA YAZIK OLDU

Konyaspor'un kaybedecek bir şeyi yoktu, takım zaten ligde iyi durumda. Buna rağmen Başakşehir'de deplasman tribünü hınca hınç doldu. Bu yüzden Konyaspor'a değil, Konyaspor'un büyük taraftarına yazık oldu. Son 2 sezondur tartışmasız Türkiye'nin en iyi taraftarı. Sadece "helal olsun" denebilir bu taraftara...

AH İSTANBUL, İSTANBUL OLALI...

Konyaspor bu sene ne çektiyse İstanbul takımlarından çekti. 5 mağlubiyetin hepsi İstanbul takımlarından geldi, üçünden dörder gol yedi. İlk yarıyı 7. sırada bitiren takımın -5 averajı var, ilginç. Ligin kalitesinin (!) bir göstergesi bu bence.