Bayrak, devletleri temsil eden, renk ve şekli özelleştirilmiş olan dikdörtgen biçiminde kumaştan yapılmış, milli bir işarettir. Bayrakların rengi, şekli ya da kumaşı ne olursa olsun saygı makamıdır. Törenler için ayrıca flama adında bir başka simge daha mevcuttur. Bir milleti millet yapan değerlerin başında, ulusal marşlar ve bayraklar gelir. Ulus devletlerin inşa süreciyle birlikte devletlerin ve dolayısıyla bayrakların da sayısı artmıştır.

Türk Bayrağı ise bir hayli uzun bir geçmişe sahiptir. Osmanlı İmparatorluğu döneminde çeşitli merhalelerden geçen bayrağımız, son şeklini Sultan Abdülmecid zamanında almıştır. Türk Bayrağı’nın doğuşu ile ilgili birçok rivayet olmakla birlikte Osmanlı Padişahlarından Murat Hüdavendigar zamanında yapılan 1. Kosova Savaşı esnasında hilal şeklindeki ayın yanı başında beliren Jüpiter gezegeninin şehitlerin kanına yansıması olarak kabul edilir.

Bayrakla ilgili birkaç ansiklopedik bilgiyi sizlerle paylaştıktan sonra, beni masa başına oturtan ve klavyenin tuşlarına tüylerim diken diken olmuş olduğum halde dokunduran o kutsi maneviyatın geçmişi, Toroslara yaptığım geziler ve yol boyunca gözüme takılan bayraklarımız olmuştur.

Yaylalarda karşılaştığım Yörük çobanlarından bazıları, ellerindeki sopaya kazımış bayrağı ile karşıladı bizleri, bazıları ise obanın yanı başındaki yüksek bir taşa dikmiş al bayrak ile. Yörüklerde hiç istisna ile karşılaşmadım; ister Sarıkeçili yahut Bozahmetli olsun, isterse Karakoyunlu ya da Saçıkaralı olsun, gittiğim bütün Yörük obasında yüksek derecede bir bayrak sevgisi gördüm.

Bir de sıkça geçtiğim yollarda karşılaştığım ilginç manzaralardan ilki; Konya-Seydişehir karayolu 50. kilometresinde İnlice Beldesi’ne yol ayrılan bölgede “Diş Kaya” adıyla bilinen 100-150 metre yüksekliğinde bir kayada bulunan bayrak ya da bayraklardır. Kaya ile yol arasında Diş kaya Mescidi de bulunmaktadır. Bu kayanın üzerine çıkmak oldukça zor ve risklidir. Zira isminden de anlaşılacağı üzere diş şeklinde bir kayadır. Konya-Antalya yolculuklarını sık yapan birisi olarak oradan geçerken hep dönüp bu kaya üzerinde dalgalanan bayrağa bakarım ve yerinde dalgalandığını görünce rahat bir şekilde yolculuğumu yaparım. Diş Kaya, İnlice Beldesi’ne yaklaşık beş kilometre uzaklıkta bulunduğundan kafamda hep şu soru belirmiştir; ‘Kim, bu bayrağı bu sarp kayaya asan ve yıpranınca yenileyen kişi’ bu sorunun cevabını İnliceli birisinden kısmen öğrendim: o kişi İnlice Beldesi sakinlerinden birisi olup,  bayrağı sürekli takip eder, kirlendiyse yıkar, yıprandıysa değiştirirmiş; yani kendisine bunu bir vazife olarak görmüştür.

Yine Konya-Antalya karayolunda Torosların zirvesinde 1825 rakımlı Alacabel Mevkii’nde küçük bir yayla yolu kavşağı vardır; Sülek Yaylası yazan tabelanın yanı başında dalgalanan Türk Bayrağı benim şahit olduğum son yirmi yıl boyunca hep dalgalandı. Kim ya da kimlerin bu bayrağı takip edip yenilediği konusunda ise henüz bir bilgim yok, belki bu yazıyı okuyan birileri bizleri aydınlatır.

Bir başka noktada ise Seydişehir’in Toros dağlarına doğru uzanan karayolu üzerinde bal satan bir vatandaş, bal tezgâhına tam altı tane bayrak asmıştır; hülasa Anadolu’nun birçok yerinde benzer durumlarla karşılaşıyoruz.

Anadolu insanının o saf, duygu dolu ve vatanı için çarpan yürekleri olduğu sürece rahat uyuyabilirsiniz.