Spor Toto Süper Lig'in 9. hafta mücadelesini geride bıraktık. Böylelikle ligde ikinci mağlubiyetimizi de kalemizde gördüğümüz dört golle aldık. İlk mağlubiyetimizi ligin üçüncü haftasında kendi sahamızda alsak da ilk deplasman mağlubiyetimiz dokuzuncu haftaya yansıdı. Fark yiyerek mağlup olsak da halen fikstürde iddialı yerimizi korumaya devam ediyoruz.  Bu dokuz maçta dört galibiyet üç beraberlik ve iki mağlubiyet ile hala ligin seçkin takımları arasındayız. 11 gol atıp rakip fileleri havalandırsak da, 13 golü de kalemizde gördük. Galatasaray’ın dört gol atıp üç farkla kazandığı müsabakadan sonra Başakşehir’den dört gol yiyerek dört farkla bu sezonun en farklı mağlubiyetini aldık. Beş haftalık yenilmemezlik unvanımız ve üç haftadır da galibiyet serimiz bu skorla bozuldu. Özellikle milli maç ile verilen arayı çok iyi değerlendirdiğini düşündüğüm temsilcimiz geçen haftayı da muhteşem seyircisinin önünde çok iyi bir oyunla galibiyet alarak tamamlamıştı. Bu hafta Başakşehir karşısında geçtiğimiz haftadan eser kalmayan yeşil beyazlı ekip deyim yerindeyse bozguna uğradı. Aykut Kocaman’ın denediği hatta yavaş yavaş da oturttuğu compack futbol anlayışı bu hafta neredeyse yoktu. Alışageldiğimiz oyun ve ruhu İstanbul Fatih Terim Stadı’nda Başakşehir karşısında çim sahaya yansıtamadık. Yüzde 52 topla oynama yüzdesi, 304 başarılı pas, 2 korner ve 3 ofsaytla üstün olsak da net bir skorla yenildik. Kaleye çektiğimiz toplam tek bir şutun bile kaleyi bulmadığı kadar kötüydük. Özellikle Mehmet Batdal, Cenk Şahin ve Edin Visca ile Başakşehir takımı çok etkili oldu. Edin Visca’nın şanslı gününde olmasına temsilcimizin beceriksizliği de eklenince tarihi skora dur demekte direnemedik. Fakat her şey bu kadar kötüyken tek kötü olmayan seyirciydi diyebilirim. Takım içerisinde ruhun olmadığı statta fazlasıyla destekçilerimiz vardı. Müsabakayı toplamda iki binin üzerinde seyirci izlerken bunun fazlalığını Konyaspor taraftarının oluşturması deplasmanı neredeyse ev sahibi konumuna getirdi. Maç içerisinde sürekli tezahüratlarını duyduğumuz seyircinin maç sonunda bu skora rağmen skor destekçisi olmadığını takımlarını tribünlere çağırdığında bir kere daha gösterdiler. İki yıldır ülke gündemine oturan seyircimizin ne kadar da haklı olduğunu bu maçta bir kere daha görmenin haklı gururunu hep birlikte yaşayabiliriz. Genel hatlarıyla maçı analiz etmek daha mümkün olacaktı, çünkü detay değerlendirmeye girdiğimizde bu hafta bizde neredeyse hiçbir şey olmadığını yazmanın pek mantığı yok. Bu mağlubiyeti nazarlık sayalım derim. Eleştirilerde de ölçünün dozunu kaçırmamak lazım. Lig uzun bir süreç ve yenmekte var, yenilmekte var; fark attığımızı yaklaşık bir buçuk yıldır görmesek de fark yemekte var. Takımımız oturmaya başladı ve Aykut Kocaman’da hiç şüphesiz ligin en kaliteli teknik adamları arasındadır. Havamızı bozmadan yolumuza devam etmek Konya’ya kazandırır. Yoksa kaybederiz. Bu arada son olarak Galatasaray maçında dört gol yedi diye taşlanan Kaya Tarakçı’ya sahip çıkılmasını her daim dile getirmiştim. Geçen sene adı şanı geçmezken Serkan Kırıntılı’yı bu yönetimin almasını en çok isteyenlerden biri ben olmama rağmen eldekinin kıymetini bilmenin değerini galiba yazmayı unutmuşum. Kaya’da bizimdir, Serkan’da bizimdir. Serkan’ı nasıl dört gol yedi diye taşlamıyorsak Kaya’yı da bu kadar hoyratça harcamamamız lazım. Kaleci bir takımı ayakta tutan en büyük unsurdur. Şimdi el ele daha iyilerini yapmak adına bilekleri sıyırıp kaldığımız yerden devam edelim. Yolumuz açık olsun.