Kendi kendime siyaset yazmayayım diye söz vermiştim ama olmuyor işte. Halkın gündemi yazmaya mecbur ediyor. “Seçimlerden önce AKP gitsin de varsın koalisyon olsun” diyen aşırı MHP sempatizanı bir tanıdığım vardı. Seçimler sonrası iki üç gün önce karşılaştık, mevcut tabloya sevinmesi lazım diye düşünürken pek de öyle neşesinin yerinde olmadığını gördüm. Dostum her şeye rağmen bana dönüp “Ne oldu yahu sizin parti dağıldı, çoğunluk gitti” diye laf atınca, ben de “iyi ya sevinin 80 milletvekili çıkardınız. Bir de HDP’yi getirdiniz. Ülkenin en büyük partisi yine biziz ama isteğiniz gerçekleştiği için bayram etmek size düşer” dedim. “Haklısın, sevinecek miyiz üzülecek miyiz yaptığımızdan pişmanlık mı duyacağız hatta ağlayacak mıyız? Henüz belli değil” dedi. “Niçin?” diye sordum. Bahçeli’ye kızıyordu. “Elini taşın altına koymaya niyeti yok” diyordu. AK Parti ile koalisyona yanaşmadığına anlam veremiyordu. Hele Bahçeli’nin “Halkımız bize ana muhalefet görevi verdi” demesi yok mu? En çok ona kızıyordu.

Falan şehirdeki yakınlarımı, filan şehirde yaşayan akrabalarımı, köydeki bütün bu partiye gönül veren sülalemizi telefon edip aradım. Buradaki dostlarla da karşı karşıya gelip konuştuk, tartıştık. Yakınlarımdan geçmişte bu partiden vekil adayı olmuş olan da var. O bile isyan ediyor bu duruma: “Yok, abi biz parti olarak bu liderle bir yere varamayacağımız kanaatine vardık. Bu ülkeye böyle tutarsız pısırık liderden hayır gelmeyeceğini anladık. Hülasa bizler artık bu liderin üzerini çizdik. Zannediyorum bizim gibi daha bir çok partili de böyle düşünüyor. Partinin başına tutarlı, yeni bir lider gelmez ise olası bir erken seçimde herkes oyunu AK Parti’ye verecek. Zaten bu seçimde yanlış yaptığımızın farkına vardık, acaba mı diye bir şans tanımıştık, ama hüsrana uğradık, nadim olduk oy verdiğimize.”

“Peki, parti içerisinde liderinizi uyaran yok mu?” “Dinlemez kimseyi. Orada bir otorite kurmuş, saltanatını sürdürüyor” dedi. “Tutturmuş bir çözüm sürecine karşıyız insanların ölmemesi çatışmaların olmaması iyi değil mi? Bu konuda bir alternatifin var ise hükümet olunca yapmak istediğin şeyleri gerçekleştir. Yalnız barış sağlansın bu ülkede. Birlikte kavgasız yaşayalım, geçmişte olduğu gibi olmaz mı? Adam nesine güveniyor bilmem daha ilk gün erken seçim olsun biz her zaman hazırız varız, diye adeta meydan okuyor. Yahu senin ne gücün var böyle söylemeye bir erken seçim olsa kaç bin oy alabilirsin, kaç vekil çıkarabilirsin ortalık karma karışık oldu, işlerimiz zımnen durdu, öyle bir belirsizlik öyle bir kaos oluştu ki kimse cebindeki parasını ve dövizini meydana çıkarmıyor korkudan. Yatırımlar durdu. Böyle devam ederse benim gibi birçok esnaf kepenklerini indirecek. Bir zamanlar AKP gelmeden banka önlerinde borsa kapılarında günlerce bekleyip döviz çıktı, borsa düştü yandık öldük zarar ettik diye zararla dönüp ağlıyor vah tüh diye gece uykumuz kaçıyordu. Bizlerin böyle günleri unutup yanlış düşüncelerimizin neticesine maazallah o günler geri gelecek gibi görünüyor. Allah korusun.” deyip kendine kızıyor kafasına vuruyordu.

“AKP gitsin de varsın koalisyon olsun” diyen dostum konuşmalardan sonra “Abi senden özür dilerim. Haklıymışsın” diyor ve devam ediyordu: “Ben tecrübeliyim bu ülke koalisyon idarelerinden çok çekti varsın tek parti olsun, yanlışları olmaz mı olur ama koalisyondan iyidir” derdin sizlerin tecrübesi bizim kaba zorlama düşüncenin üzerine adeta yağmur bulutu oluverdi. Siz çok haklısınız bu ülke öyle memleket sevdası ile koalisyon yapılacak olgun vatansever idarecilerin olduğu bir yer değilmiş. Kurt bulanık havayı severmiş. Herkes bu karışık durumdan vazife çıkarıp bazıları şahsı için bazıları da partisinin çıkarı için uğraşıyor. Memleketin ekonomisi batmış, halkı fakirleşmiş. Zenginler daha zengin fakirler yerin dibine batmış. Bunu düşünen yok. Herkes bir çıkar peşindeymiş, bunu anladık ama geç oldu. Allah bu mübarek Ramazan-ı Şerif hürmetine hakkımızda hayırlı olanı versin. Vatanımızı, milletimizi korusun, düşmanları sevindirmesin.”

Bu ve bunun gibi kuru gürültüye oy vermiş binlerce insan, istikrarın, kalkınmanın, büyümenin ne olduğunu şimdi daha iyi anladı. Anlamayan da 2 ya da 3 partili koalisyon kurulduğunda anlayacak.

Türk siyasi tarihi düşe kalka yürüyen, daha doğrusu herhangi bir dönemeçte duvara toslayan koalisyon hükümetleriyle doludur. Muhtemel bir koalisyon da ülkeyi icraata değil seçime götürecek. Bir bir daha iki…