40 yıllık gazetecilik hayatımda Konya’nın, Konyalının asla bir Türkiye profili olduğuna inanmadık. Bunu Konyalı olmayan insanlara, Konya’da yaşamamış insanlara anlatmaya çalıştığımız zaman ise ortak kanaat hep şu olmuştur, “Sanki Konya bu ülkenin bir şehri değil. Tipik bir Orta Anadolu şehrisiniz. Sadece siz kendinizi farklı görüyorsunuz, ya da böyle görünmesini istiyorsunuz. Sen fazla Konya milliyetçisisin…”

Yani kimse bize inanmadı. İnanmayabilirler de, hani “kuzguna yavrusu şahin görünürmüş” ya belki bizim için de Konya öyle görünüyor(du).

Ama bu şehrin her semtinde, her sokağında gezip tozan, her siyasi partinin en derin insanından, her cemaatten önder isimlerle oturup kalkan, 40 yıldır da şehri yöneten insanlarla, hatta aynı ailenin üç kuşağı ile dedesi, oğlu ve torunu ile dost olan ve şehir insanı ile ilgili gözlem yapan bir insanım. 

Tabii ki bu noktada da Konyalı olmaktan, Konya’da yaşamaktan ve inşallah nasip olursa Konya’da defnedilmeyi bekleyen bir insanım.

Ve hâlâ ısrarla ve inatla bu şehrin farklı olduğuna inanan bir insanım.

Türk siyasetinden pek anlamayız, ama Allah’a şükürler olsun ki her gruptan her partiden yetkili isimlerle geçmişe dayanan dostluklar sayesinde az çok şehrin siyasetine tanıklık ediyoruz.

Bugün bütün bu satırları yazmama sebep olan ise aşağıdaki şu yorum oldu. 

Çok sevdiğim saydığım beynine yüreğine inandığım şehir için çok farklı bir Konyalı eğitimci olan dostum sosyal medyada şöyle bir yorum yapmış;

“Eski bir velim, öğrencisini okutma imkanı yoktu. Açtı açıktaydı. Van'dan aşiret kavgası yüzünden gelmiş. Konya'da durumu içler acısı. Sağ olsun imkanı iyi dostlarımız sayesinde el birliğiyle önce evine yeni eşyalar alındı. Aylardır girmeyen kursaklarına et ve balık girmesi sağlandı. Bir işe yerleştirildi. Durumu düzeldi. Şu an altında arabası bile oldu. Facebook paylaşımlarında Kürt bağımsızlığından ve zaferden bahsediyor. İşin en ilginç yanı ise uyarım üzerine arkadaşlık listemden çıkan ilk kişi olmuş. Ona şöyle bir çift sözüm olabilir “Van depreminde devlet millet el ele oldu, öksüz yetimler harçlığını, fakirler çocuklarının rızkını size gönderdi. Siz hepiniz vatana ihanet edip oyunuzu HDP' ye verdiniz. Biz sizlere Allah rızası için baktık. Merak etmeyin sizin gibi nankörleri bizler değil Cenab-Hak helak edecektir…”

…………

Benim bildiğim bu hocam bırakın siyasi yönden kızmayı, birisi ile kavga etse bir insana asla bunları söylemezdi. Ama anlıyordum ki çok kırgındı!..

………..

80 öncesi lise ve üniversite öğrencisi iken bizlerde o kutbun bir ucunda idik. O günlerde bunu göremiyorduk, bizim gibi gençlik asla işin doğru analizini de yapamıyordu. Ancak yine gazeteciliğimiz gereği Kürt tanıdıklarımız, Kürt büyüklerimiz hatta şehrin etkin Kürt isimleri var. Ve bazıları ile öylesine dostluklarımız oluyordu ki aklımıza hiç Türk-Kürt işi gelmiyor.

………..

Şimdi hocamın yazdıkları ile bu seçim sonrası Konya’daki seçmenin HDP’ye bakışını dinlerken ben hâla aynı yerde takılmış bozuk saat gibi aynı şeyi söylemeye çalışıyorum;

“Bizim Konyalı Kürdümüz bizim yerli anam babam Konyalının, Bozkırlının, Sillelinin, Obruklunun, Meramlının, Uluırmaklının kabullenemediklerini kabullenmiyor, bizim tasvip etmediklerimizi onlar da onaylamıyor.

……….

Bilmem yanılıyor muyum?

Yoksa biz hâla, eski kafalı, hızla yaşlanmakta olan, bu yüzden de gerçekleri göremeyen, gözüne perde inmiş birisi miyiz?

Her şey doğru olmayacağına göre ve doğrunun tek olduğuna inanarak biz yine “zaman en iyi ilaç” diyoruz.

GÜNÜN OKKALI SÖZÜ

Beni ağlatan şey seni güldürüyorsa, biz kardeş olamayız arkadaş

NE ZAMAN ADAM OLURUZ?

Oruç tutmanın sadece aç susuz kalmak olmadığını orucun bir yaşam biçimi olduğunu idrak edebildiğimiz zaman ADAM oluruz.