Sevgi neydi?

Sevgi iyilikti, dostluktu, sevgi emekti…

Bu dizeler birçoğumuza şuan tanıdık geldi. Hatta bazısı hemen tanıdı bile. 1978 yılında gösterime giren, Türkan Şoray ve Kadir İnanır’ın başrollerini paylaştığı, 17 Kasım 2008 yılında vefat eden Kırgız edebiyatçı Cengiz Aytmatov’un bir romanından uyarlama yapılarak senaryosunu Ali Özgentürk’ün yazdığı, Cahit Berkay’ın ise melodisini yaptığı, 87 dakika süren Atıf Yılmaz eseridir. Evet, Selvi Boylum Al Yazmalım filmini çoğunluğumuz birden fazla izlemiştir. Çünkü, hikaye derindir, samimidir, dramdır ve efsaneleşmiştir. Filmdeki karakter Samet’in annesi olan Asya, hikayesinin sonunda kendi iç sesiyle yüzleşerek yüreğinden dökülen kelimelerle sevginin tanımını oluşturur ve Samet’i de alarak Cemşit’in elinden tutup tercihini yapar. İlyas’ın ağzından ise; Elveda Asya, elveda selvi boylum al yazmalım, bitmemiş türküm benim dizeleri sıralanır.

Peki, sevgi; iyilikti, dostluktu, emekti. Ya 14 Şubat neydi?

Her yıl aynı tarihte birçok ülkede kutlanan, adına Sevgililer Günü yakıştırması yapılan sözde özel gündü. Ama sevginin günü olur muydu?

Kökeni, Roma Katolik Kilisesi'nin inanışına dayanan ve Valentine ismindeki bir din adamının adına ithaf edilen hikayeye inanırsanız evet sevginin günü 14 Şubat olurdu. Valentine 3. yy’da Romada hizmet etmiş olan bir rahipmiş. İmparator Claudius, bekar bir adamın evli bir adamdan daha iyi bir asker olduğuna karar vermiş ve genç erkeklerin evlenmelerini ve evlendirilmelerini yasaklamış. Valentine ise bu kararı haksız bularak genç aşıkları gizlice evlendirmeye devam etmiş. Valentine’nin bu gizli işi ortaya çıkınca imparator derhal idamı için emir vermiş.

Bir başka hikayeye göre; Valentine, Roma hapishanelerinde kötü muamele gören mahkumların kaçmalarına yardım ettiği için öldürülmüştür.

Bazıları Sevgililer Günü’nün 14 Şubat’ta kutlanmasının nedenini, Valentine’nin MS. 270 yıllarında Şubat ortasında öldürülmesine bağlarlar. Kimileri ise Antik Roma'da düzenlenen Lupercalia festivalini Hristiyanlaştırma gayretiyle bugün kutlanmıştır diyesöz etmektedir. Şubat, Antik Roma'da baharın başlangıcıydı. Ve onlar için tabiri caizse yıkanma arınma ayıydı. Bu ayda evler süpürülür temizlenirdi. 15 Şubat Lupercalia festivali ise bereket zenginlik doğurganlık günü olarak görülüyordu. Bu festival Roma imparatorluğu kurucuları Romulus ve Remus kadar tarım tanrısı Faunus’a ithaf edilirdi. Festivalin başlatmak için Luperci üyeleri ve Roma papazları, Roma imparatorluğu’nun kurucuları Romulos ve Remus küçükken bir dişi kurt tarafından emzirildiğine inanılan kutsal bir mağarada toplanır bir keçi bir de köpek kurban ederlermiş. Keçi bereket için, köpekse arınmak içinmiş. Önce onların derilerini yüzerler, akan kanlara da postlarını batırarak kadınlara hafifçe vururlarmış. Kadınlar bu olaydan  alınıp gücenmezlermiş. Zira onlar bu geleneğin gelecek bir sene içeresinde daha bereketli geçeceğine inanırlarmış. Daha sonraki yıllar şehirdeki bütün genç kızlar isimlerini bir vazoya koymuşlar. O şehrin bekar erkekleri ise bu vazodan bir isim seçerek o yılı seçilmiş çift olarak birlikte geçirmişler. Bu eşleşmeler genellikle evlilikle sonuçlanmış. Papa Gelasius ise 14 Şubatı, MS.498 yılında Valentines Day yani Sevgililer Günü olarak ilan etmiş. Bu eşleştirme o yıllarda kanunsuz bulunmuş ve yasaklanmış.    17. yy sonlarında romantik kart yazmalar meşhur olmuş. 1800'lü yıllarda artık matbaanın da faaliyete geçmesiyle hazır sözler yazılır olmuş. Tahmini rakamlarına göre o dönemde her yıl bir milyar Sevgililer Günü kartı gönderilmiş. Noel’den sonra 14 Şubat yani Sevgililer Günü en çok tebrik kartı gönderilen ve kutlanan günlerden birisi olmayı başarmış. Ve halen günümüzde herkesçe yaygın olarak bilinir, belli bir kitle tarafından da kutlanır. Siz de bu hikayelere inanıyorsanız, özel gününüzü yani 14 Şubat’ınızı tebrik ediyorum. Yok inanmıyorsanız, benim gibi sevginin temsili de olsa bu güne sığdırılamayacağını düşünüyorsanız her gününüzü ayrı ayrı tebrik ediyor, kutluyorum.

Sevginizdeki emeğiniz daim olsun.