“Her kazanılan ödülün ve başarının arkasın da, azimle yapılan mücadeleler saklıdır.”

Sevginin ödülü başında değil sonunda gelen mutluluktur.  Hedefe ulaşmak için ne kadar mesafe olduğunu hiç birimiz bilemeyiz. Gideriz, gideriz, sonuna varmak için göğüs gerer, zorluklarla savaşırız.  Öyle bir zaman gelir ki bir dönemeçle karşılaşırız, dönmeden önce orada ne olduğunu mutluluğun olup olmadığını bilemeyiz ve bu düşünceyle yine ilerleriz. Aslında bu dönemeç yeni bir adımdır. Eğer bunun bir yararı olmazsa bir adım daha atar en azından adım adım ilerleriz.  Nasıl ki dev bir ağacı tek bir balta darbesiyle deviremez, ardı ardına darbeler vururuz. Çünkü, tek bir darbe o koca ağaca hiç bir etki etmez.  Ancak ardı ardına sabırla vurduğun darbelerden sonra, cılız bir fiske bile o koca ağacı devirmeye, yerle bir etmeye yeterlidir.  Amaç yılmamak, sonu gelmez umutlarla adım adım hedefe doğru ilerlemektir.  Bu tabi ki kolay olmayacaktır.  Hedefe ulaşmak için geceyi aydınlatan yıldız, ruhumuzu temizlercesine yağan yağmur tanesi ve büyük bir evi yaparken üst üste koyduğumuz her tuğla tanesi gibi olmak lazım.  Amacından vazgeçmek veya başaramamak korkusuyla yılmak ve bir adım atıp durmak acizliktir.  Aciz kalmaksa, salaklıkla eşdeğerdir.  Bu yolda ilerlerken umutsuzluğa kapılmak gibi bir ruhi bunalıma kapılsan bile amacına ulaşmak için o kuvveti içinde yaşamalısın. Ayağına dolanan engelleri görmezden gelip, kızgın çöllerin sonundaki yeşil vadilerin nerede başladığını bilmesen bile, ona ulaşmak için var gücünle mücadele etmelisin. Ve attığın her adımdaki başarısızlığın seni kamçılamalı ki, bir daha ki denemende sana güç kazandırmalı. Duyduğun her hayır sözü seni evetlere götürmeli, gördüğün her çatık kaşın bile, senin sevgin sayesinde, gelecekteki mutlu güler yüzlere götürmelidir.

Acı çekmeliyim ki mutluluğun tadını bileyim. Devamlı sevmeliyim ki sevgisizliğin anlamsızlığını boşluğunu hatırlayayım. Devamlı ilerlemeliyim ki durmanın bir bitiş olduğunu hatırlayayım. Gecenin boşluğunu yaşamalıyım ki, gündüze umutla bakıp güzellikleri görmeliyim.

Her engele nefretle, kinle değil sevginle meydan okumalısın. Nasıl ki çocuk ilk yürüme denemeleri sırasında düşe kalka yürümeye çalışıp zamanla başarıyorsa, sende kutsal sevgi değerlerine inanarak, bulamadığını yılmadan deneyerek aramaya devam edip, başarı noktasına ilerlemelisin.  Her seferinde başarılı olsan da, olmasan da yorulmadan tekrar deneme gücünü kendinde bulmalısın.  Böylece yarının huzur ve mutluluk tohumlarını, sevgiden kaçan, yarım bırakanların kalbine, sevginin güzelliğini ekeceksin.  Her başarısızlığın seni uyuşturmasına izin verme.  İster iyi olsun, ister kötü, geçen günleri unutup, pişmanlık duymayarak, gelen yeni günü yeni doğmuş gibi, yeniden başlangıç gibi görerek, yeni umutlara ve sevgilere güvenle bakman lazım.

Gerçek sevginin en büyük sırrı, severek, inanarak ısrar etmektir.