Yaşlanmak Allah ömür vermişse kaçınılamayacak bir süreç. İkinci çocukluk dönemi. Yıllar geçiyor ve çok uzak zannettiğimiz dönemlere giderek yakınlaşıyoruz. Allah sağlıklı ve mutlu yaşlanmayı, ahireti unutmadan yaşamayı nasip etsin. Yaşlılarımızın yaşam kalitelerini korumakta zorlanıyoruz. Maalesef idrar kaçırma sorunuyla başlayan sosyal yaşamdan el ayak çekme, diğer sağlık sorunlarıyla uğraşma depresif, hayattan zevk alamayan ve içine kapanan, yalnız hisseden yaşlılarımızı çoğunluk haline getiriyor. Tabii yıllar geçiyor da iz bırakıp geçiyor. Günümüzde modern geriatrik (yaşlılık bilimi) yaklaşımlarla sorunların çözümü nispeten mümkün. Yaşlılarımızın aktif kalmasını, zihinsel fonksiyonlarını korumayı sağlayabilirsek yaşam başta onlara ve elbette çevresindekilere daha kolay olacak.

Yaşlılarımız yaşlanırken hoşlaşıyorlar da. Huy değiştiriyorlar. Gençler bilebilse, yaşlılar yapabilse sözü ne hoş. Annemden başlayayım. Allah sağlıklı uzun ömür versin, birkaç yıl önce sağlık kontrolü için Ankara’da klinikte yerini hazırladık. Annem benim araçla değil, ambulansla gelmeyi tercih etti. Hastane önünde bekliyorum. Annem geldi, ambulansın şöfor mahallinde annem, hasta yatağında refakatçi kızımız. Kliniğe yatırdık, havalı yatağı yerleştirdik, annemi yatağına aldık, tedavisine başlandı; iki saat sonra gittiğimde annem refakatçi koltuğunda, refakatçi kızımız havalı yatakta idi. Bir haftalık tedavi koltukta yapıldı efendim.

Yaşlılarımızın hoşluklarında rahmetli anneannemi ayrı bir yere koymalıyım. Özellikle fakülte yıllarında çok emeği vardır üzerimde. Allah torunun da hayırlısını versin, anneannemin duasını değiştirtmiş adamım ben. Eğitimimiz gereği, kabirden komple kemik aldık, temizledik, fatihasını okuyup anatomi çalışıyoruz. Bir gün anneannem odama girmiş, kemikleri görmüş, psikolojik olarak dağılmış tabii. Akşam evde sorgu-sual faslı…”bu ne” “kemik anneanne” “kimin kemiği?” “bilmiyorum anneanne” “ne işi var burada?” Ona sor anneanne”  Rahmetli nenemin duası “yattım Allah kaldır beni, sağ yanıma döndür beni, vadem yeter gidersem, imanımla gönder beni”  Nenem bu olaydan sonra duasına ek yaptı “Allahım dünyada etimi, ahirette kemiğimi kimselerin eline düşürme ya Rabbi”

Yaşlılarımızı Mübarek Ramazan Bayramı öncesi yadetmek istedim. Dünyadakileri baş tacı etmemiz, ahirettekileri duadan unutmamamızı diliyorum. Yaşlılarımızın hoşluklarını gördüğümde artık anlamaya çalışmıyor; çocukluğumuzdan beri katlandıkları sayısız hoşluklarımızı, anlamsızlıklarımızı, çektirdiğimiz çileleri, verdikleri emekleri düşünüyor; varlıklarına şükrediyorum. Biliyorum ki ne yapsak haklarını ödeyemeyiz, gene biliyorum ki biz de hoşlaşacağız zamanı gelince. Hepimize sağlıklı, mutlu, huzurlu, gönlümüzce uzun ömür;  aktif; her yönden zinde, ruhsal-bedenen ve sosyal iyilik içinde yaşlanmayı diliyorum. Saygılarımla…