Ligin iki yeşil beyazlı ekibi, beraberlik şampiyonu olan Bursaspor ile Aykut Kocaman ile çıkış yakalayan zirve yarışana ortak olan Konyaspor’un mücadelesine şahit olduk.

Karşılaşma çok hızlı başladı. 16. saniyede ilk ciddi pozisyonuna giren Konyaspor, 4. dakika direkten dönen top ile kalesinde pozisyon vermiş oldu.

Karşılaşmayı iki teknik adam arasında değerlendirmek gerekirse;

Aykut Kocaman dillere destan Skubic ve Zuta’nın oyuna dahil olması Traore’nin oyunu şekillendirmesi, Jahovic ile rakip defansı geride tutmak, Ömer Ali ile aralara koşular yapmak üzere kurulmuş, ciddi koşu mesafesi ile süslenmiş bir oyun üzerine sahadaydı. Volkan ve Jevtovic oyunun tabiri caiz ise hamal bölümünü üslenmiş görünseler de sürpriz çıkışları ile etkili olmaya çalışacaklardı. Hepsinden biraz olan Milosevic ise Aykut Kocaman için en faydalı oyunculardan.

Bursa cephesine bakacak olursak; Samet Aybaba Konyaspor için ciddi araştırma yaparak hazırlandığı belliydi. Skubic’in etkinliğini azaltmak adına iki sol bek, Latovlevici ve Umut Meraş ile sahaya çıktı.  Traore’nin kilit paslarını ve bağlantılarını keserek Konyaspor’un ciddi hücum aksiyonlarını kilitlemeyi başardı. İkinci yarı ise son darbeyi vurmak için Lima’yı oyuna alsa da Skubic karşısında etkili olamayınca şansını sağ kanattan denemek zorunda kaldı ki bu defa duvar Zuta idi.

Taktik ve teknik satranç mücadelesi şeklinde geçtiği maçları daha fazla izlemeyi seviyorum. Yoğun fizik mücadelesi aslında zaman zaman oyunu kaos futboluna çevirdi. Bu dönemlerde iki takımda ciddi pozisyonlar yakaladı. Yakalanan pozisyonlar genelde bir birlerinin hatasına dayalı pozisyonlar oldu.

Bu mücadele gücü yüksek pozisyon kalitesi sınırlı olan standart üzeri maçta aslında Hakem Halis Özkahya’nın düdük çalması yanlıştı, kaliteyi düşürdü. Maçtaki takdir haklarının tamamını ev sahibi takım lehine kullandı.  Bursalı oyuncular Messi’den fazla kollandı.

Fofana’nın pozisyonunu bir hatırlayalım. Volkan Fındıklı derinlemesine Fofana’nın sevdiği yere yani koşu mesafesine atar topu, peşinde iki tane Bursalı oyuncu vardır. Peşindeki ilk oyuncuyu koşarak aşarken, çaprazdan gelen oyuncu kayarak müdahale eder ve son adamdır. Fofana yaya girdiğinde kaleci Muhammet ile karşı karşıyadır. Tercih meselesidir saygı duyarım kaleciyi de geçmek ister, vites düşürür.  Topu sola çeker Muhammet yerdedir. Fofana’nın sağ ayağına istemeyerek de olsa takar. Pozisyon normalde penaltıdır. Çünkü Fofana kaleciyi geçip topu boş ağlara gönderecektir. Pozisyon VAR’a gider hakem penaltıyı verirde kırmızı mı verecek sarı mı diye düşünürken pozisyonda hakem devam der. Kelime burada bitmiştir, Zira Fofana kendisini atmaya meyilli oyuncu olsa bir önceki pozisyonda kendini yere bırakır ve kırmızı kartı alırdı.

Birde Yatabare konumuz var. Taraftarımızın sesi olmak gerekirse, bal yapmaz arı gibi vızıldıyor lakin sonuç yok. mücadele yok, hiçbir şey yok. Takımı eksiltmekten başka bir şey yaptığı da yok. Hata yapacaksa Erdon yapsın, Mücahit yapsın görmek istemiyoruz kendisini.

Futbolcu performansı bazlı bir yazı olmuşken Serkan’dan bahsetmemek olmaz. Kısa ve öz maşallah Allah nazarlardan korusun. Umarım bu kulübe daha yıllarca hizmet eder.

Sonuç olarak; Bursa deplasmanı, Bursa deplasmanıdır. 1 puan buradan iyidir. Totale baktığımızda bu bir kayıp değildir. Malatya maçında alınacak 3 puan zirve takibimizi üst seviyeye çıkartacaktır. Şu taraftarlarda artık bir zahmet olacak ama maçlara gelse fena olmayacak gibi. Federasyon ya da yayıncı kuruluş ligin zirvesindeki iki takım maç yapıyor maçı gündüz saatine vermeniz ilginç!

Maçın sözü; klasik olacak ama yenemiyorsan yenilmeyeceksin. Aykut Kocaman ile biz kolay kolay yenilmeyiz.