Müslüman âleminin kan içerisinde olması ve ülkelerinde özgürce yaşamak yerine ölümlerle, feryatlarla yaşamasının nedeni olan nemelazımcılığı ve birbirlerinden kopmanın doğurduğu acı sonu gösteren çok acı bir tespit.

Siz aslanlarla sarı öküzün hikâyesini bilir misiniz?

Otlakların birinde bir öküz sürüsü yaşarmış. Çevredeki aslan sürüsünün de gözü öküzlerdeymiş.

Ancak, öküzler saldırı anında bir araya geldiği zaman, aslanların yapacak bir şeyi kalmazmış. Bu yüzden küçük hayvanlarla beslenmek zorunda kalan aslanlar, iyi beslenememeye başlayınca bir çare düşünmüşler. Topal aslan yanına bir iki aslanı da alarak, beyaz bayrak çekmiş ve öküz sürüsüne yanaşmış.

Öküzlerin lideri Boz Öküz ve yanındakilere tatlı dille konuşmaya başlamış:

“Saygıdeğer öküz efendiler. Bugün buraya sizden özür dilemeye geldik. Biliyorum bugüne kadar sizlere zarar verdik. Ama inanın ki, bunların hiçbirini isteyerek yapmadık. Bütün suç hep o Sarı Öküz''de. Onun rengi sizinkilerden farklı ve bizim de gözümüzü kamaştırıyor, aklımızı başımızdan alıyor. Biz de barışseverliğimizi unutuyor ve saldırganlaşıyoruz. Sizle bir sorunumuz yok. Verin onu bize, siz kurtulun, yine barış içinde yaşayalım.”

Boz Öküz ve heyeti bu sözler üzerine aralarında tartışmış ve teklifi haklı bularak, Sarı Öküz''ü vermişler aslanlara. Bir tek Benekli Öküz karşı çıkmış ama kimseye derdini anlatamamış.

Bir süre sonra aslanlar yine aynı yöntemle gelip, bu kez Uzun Kuyruk''u istemişler:

“Gördünüz mü ne kadar barışseveriz. Sizi de kararınızdan dolayı kutlarız. Ancak, şu sizin Uzun Kuyruk var ya, kuyruğunu salladıkça nereden baksak görünüyor ve aklımızı başımızdan alıyor. Size saldırmamak için kendimizi zor tutuyoruz. Oysa sizler normal kuyruklusunuz. Verin onu bize, bu konuyu kapatıp, barış içinde yaşamaya devam edelim.”

Boz Öküz ve heyeti, Uzun Kuyruk''u teslim etmiş, yine Benekli Öküz karşı çıkmış. Uzun Kuyruk, aslanların pençesi altında can vermiş.

Bu olay sürekli tekrarlanmış, her seferinde farklı bahanelerle. Sonunda öküzler zayıflamış, aslanlar küstahlaşmış. Artık, hiçbir bahane ileri sürmeden, doğrudan müdahale ederek, “Verin bize şunu, yoksa karışmayız” demeye başlamışlar.

Birer birer aslanların pençesinde can verirken, Boz Öküz ve birkaç öküz kalmış geride. İçlerinden biri liderlerine, “Ne oldu bize, nerede kaybettik biz bu savaşı? Oysa vaktiyle ne kadar güçlüydük” diye sormuş.

Boz Öküz, Benekli Öküz''ün sözlerini hatırlayarak, gözleri nemli “Biz” demiş, “Sarı Öküz''ü verdiğimiz gün kaybettik bu savaşı.”

İşte bugün yaşananlar, tam da böyle. Onlar istedikçe, saldırdıkça ses çıkartılmıyor, birlik olup karşı gelinmiyor ve birer birer yok oluyor, acıya sürükleniyor Müslüman devletler. Sanki kendilerine sıra gelmeyecekmiş gibi ses etmiyor, “bana dokunmayan yılan bin yaşasın” dercesine hareket etmekteler.

Siz bir Hıristiyan ülkesinin işgal altında olduğunu veya birinin sürekli bomba tehlikesi altında yaşadığını gördünüz mü? Onlar menfaatleri çerçevesinde bir oluyorlar ama biz inancımız çerçevesinde birlik olamıyoruz. İşte biz Müslümanlar, birlik olmadığımız, birbirimize sahip çıkmadığımız ve Allah’ın emrinden uzaklaşarak nemelazımcı olduğumuz için bu hale geldik. Ve sonucunda her Müslüman ülkesinde savaş, zulüm ve her yerde Müslüman kanı akıyor. Koalisyonlar kuruluyor, Ortadoğu’da ve Afrika’da, sırasıyla emperyalizmin ve siyonizmin oyunlarıyla devletler düşürülüyor, ülkeler kargaşaya sürüklenerek bombalar yağdırılıyor ve sanki diğer İslam ülkeleri öküzlerin beklediği gibi, sıranın kendilerine gelmesini bekliyorlar.

İşte en acı tespit şu. Aslanlar bir sığırı yerken, etrafındaki diğer sığırlar nasıl bir şey yapmadan bakıyorlarsa, İslâm âlemi de, Halep’te ki katliama, ayni sığırların baktığı gibi bakıyor!..