Gündem o kadar dolu ki, hangi konuda yazımı kaleme alacağım konusunda karar vermek hayli zor olsa da esas gündemi Başbakanımızın Almanya ziyareti olsa gerek.

Almanya’yı defalarca ziyaret etmiş,Türk işçileri ve iş adamları, eğitim kurumları, üniversite mensupları, yani toplumun değişik kesimleriyle farklı ortamlarda bir araya gelmiş biriyim.

50 yıl önce başlayan işçi akınını ve bu akında yer alan Türk insanının çilesini, sevincini, nişanını, düğününü ve hatta ölümü ile ilgili onlarca olayı anlatılmasına şahit oldum.

Bunca farklı ortama rağmen insanımız yılmadı, yıldırılamadı, inandı ve başardı.

Şu an üçüncü kuşak devrede ve halen Türkiye sevdalısı. Direnme ve başarma inadı. Birçoğu da dönmek istiyor amam bağlantıları var. Çocuk, torun, işyeri, ekmek parası, özel değerler.

İşte bunlar gerçek “cesur yürek” lerdir.

Cesur yüreklerin 10 sene öncesinde boynu bükük, kalbi kırık, yüreği yaralıydı. Devlet adına birileri onlara savaş açmıştı. Fişlenmişlerdi ama ağır geliyordu.  

Ülkesinde Almancı, Almanya’da yabancı. Bir suç örgütünün elemanları gibi görüldüler.  Üçüncü sınıf insan muamelesi gördüler, geri zekalı Türk damgası yediler. 

 Dertlendiler, “kan yuttular, kızılcık şerbeti içtik” dediler, ülkesini ele vermediler.

On yıl önce Anadolu dan bir aslan bir cesur yürek daha çıktı “siz bizim asli insanımızsın” dedi, “onurlu, şerefli, haysiyetli, her Türk vatandaşı gibi öz ve öz bizim insanımızsınız” dedi. Onlara geç kalmış ama hak ettiği yeri ve değeri verdi.

Anadolulu cesur yürek onları ziyaret ediyor. Moral veriyor, motive ediyor, devletiniz arkanızda diyor. Yeri geliyor Avrupalılara da “bunlara kafa tutanın kafasını kırarız” demeye getiriyor.

Avrupalı cesur yürekler bunun  için seviyorlar, Anadolulu cesur yüreği. İnsanımız artık ezik, süklüm püklüm durmuyor, dik yürüyorlar. İşadamı, bürokrat, milletvekili oluyorlar. Çünkü güvenleri geldi. Diyeceğim odur ki;

Dayanın bre cesur yürekler arkanızda bir aslan var.

Bu aslanınız oldukça, dünya Türkiye düşmanlarına dar.