28 Mart da Resmi Gazete’ de yayınlanan Cumhurbaşkanlığı Kararnamesi'ne göre Tarım ve Gıda Politikaları Kurulu oluşturuldu ve buna göre, bazı kurulların isim ve görevleri yeniden düzenlendi.

Cumhurbaşkanlığı Hükümet Sistemi’ne geçildiği 2018 yılında Cumhurbaşkanlığına bağlı 9 politika kurulu oluşturulurken tarımla ilgili kurulun olmaması tartışmalara neden olmuştu. Daha önceden Sağlık Kurulu içinde yer alan Tarım ve Gıda Politikaları Kurulu 7 yıl sonra nihayet kurulmuş oldu. Yapılanma, Cumhurbaşkanlığı Hükümet Sistemine geçildiği anda tüm kurullardan önce olmalıydı.

Yeni Tarım ve Gıda Kurulu en az üç üyeden oluşacakmış. Diğer kurullarda olduğu gibi bu Kurulun da başkanı olan Cumhurbaşkanımız kurul üyelerini ve bunlardan birine başkanvekili atayacakmış.

Kararnameye göre, yeni Tarım ve Gıda Politikaları Kurulunun görev ve yetkileri şöyle:

- Gıda sağlığı ve güvenliği konusunda araştırmalar yapmak, risk analizi yaparak gıda sağlığının korunması için politika önerileri geliştirmek,

- Bitkisel ve hayvansal ürün arzının, ürün kalitesinin artırılmasına yönelik politikalar geliştirmek,

- Su kaynaklarının etkin kullanılması, su israfının önlenmesine yönelik araştırmalar yaparak politika önerilerinde bulunmak,

- Gıdayla ilgili olarak üretim ve tüketim alışkanlıklarını iyileştirmek için araştırmalar yapmak,

- Tarım ve hayvancılıkta yerli gen kaynaklarımızın korunması, ıslahı ve çeşitlendirilmesi için araştırmalar yapmak ve politika önerileri oluşturmak, destekleme politikaları geliştirmek,

- Biyogüvenlik alanında politika ve stratejilerin geliştirilmesini, uygulamanın izlenmesini sağlamak.

Uzun senelerdir tarım politikaları konusunda başarılı değiliz. Son senelerde başarılı olunan bölümler olsa da, başarısızlıkların temelinde tarımımızın yapısal bozuklukları ve küresel ısınma vardır. Önceliğimizin gıdaya hem de sağlıklı olarak ulaşmak olmalıdır.

Yeni yapıda sunulan 6 maddenin çoğu bilinse de çözüm için cesur kararlar alınmadı. Meselelerin çözümü, tarımı filin ayaları veya kulakları gibi görme yerine tüm fil görüp üzerine gidilmesindedir.

Bu da ancak aşağıda özeti verilen uygulamalar yasal düzenlemelere bağlanarak çözülür.

Araziler köy bazında, fiziki olarak birleştirilerek üretim toplulaştırılmalı. Bu uygulama üretici girdisinde tasarruf, toplam üretimde artış ve verimlilik demektir.

Uygulama yerine göre, işletmeler kuru-sulu olarak ayrılmalı; kuru tarım daha fazla desteklenmeli, sulu alanlar basınçlı sistem ile getirisi yüksek bitkilere tahsis edilmeli, ancak üretim destekleri verilmemeli.

Enerji tek merkezli olarak, 50-50: devlet-üretici paylı, 12 ay çalışan Güneş Sisteminden verilmeli. Enerji merkezi Devlet eliyle işletilmeli. Tarım işletmesinin enerji gideri enerji geliriyle mahsuplaşma sonrası kalan gelir işletmeye aktarılarak ortaklara dağıtılmalı. Böylece de bu işletmeler ürün desteklerinden muaf tutulmalıdır.

Bu sistemde tarım çalışanları orduda uygulandığı gibi ilköğretimden itibaren branşlara ayrılmalı (üretici-teknik); teknik (veteriner, ziraat, su ürünleri vs.) yükseköğretime gitmeli. Üreticiler 18 yaşından itibaren de tarım sigortasına dâhil edilmeli.

Bu uygulama sonrası tüm yeni uygulamalar bu yapının altında yer alarak ancak başarıya ulaşılabilir. Bu cesur kararlar alınmadıktan sonra; tarımımızda yeni uygulamalara geçilmesi yanlışın tekrarı olur. Yani benim oğlum bina okur, döner döner yine okur olur.

Ramazan Bayramınızı tebrik ediyor; yağmurlu, başarılı ve verimli bir üretim yılı diliyorum.