Yazılanlar,

Yaşananlar

Toprağa Düşenler

Civanlar, Mertler, Yiğitler

Gencecik Mehmetler

Yazılan bir destandır

Yaşanılan ölüme meydan okumaktır.

Adı ÇANAKKALE’dir

Ölüm bile hiçtir.

Anlatılanların yanında

Bir yokoluşa yelken açmadır.

Küllerinden yeniden doğmadır.

ÇANAKKALE

Güçlünün gücü

Güçsüzün yüreği

Anaların duası

Tüm Anadolu Ruhu

Toplamış gelmişler

Yedi düveli

Kim ne için gelmiş?

Kimse farkında değil

Savaş!

Ne savaşı?

Ölüm dansı

Yürekliler, vatan sevdalıları

Toplanmışlar

Karar vermişler

Vatan demişler

Toprak demişler

Bayrak demişler

İman demişler

Ölüm demişler

Tarihe not düşmüşler

Kadını, kızı, çocuğu

Yaşlısı genci

Hep bir ağızdan

“YA İSTİKLAL

YA ÖLÜM”

Nidaları ile yeri göğü inletmiş.

Kanla sulamışlar topraklarını

Toprağa sarılmış şehitler

“Vatan Sağ Olsun”

Bir ölür bin DİRİLİRİZ

18 Mart Dirilişin sembolü

Yüreğin sembolü

Ey bu vatan için Toprağa düşenler!

Destan yazanlar

Kanla toprak sulayanlar

Biz sizin emanetinizi korumakta sıkıntı çekiyoruz

Sadece sizi anmakla geçiştiriyoruz.

Kendimize uygun yeni “destanlar” yazıyor

Tersanelerine giriliyor

Sınırları delik deşik oluyor

Yürekleri dağlanıyor

Çözüm süreciyle yeni Haburlara hazırlık yapılıyor

Devletin tüm iyi niyetlere rağmen

Çığırtkanlıklarıyla ses bastırıyorlar

Hiçbir şekilde memnun olmuyorlar

İstiyorlar da istiyorlar

Sınır yok

Hediye paketleriyle

Süreç malları ile

Devrediyoruz

Bizim destanımız da bu!

Bizi nasıl anarsınız oralarda bilemiyoruz.

“Siz ne büyüksünüz ki kanınız kurtarıyor tevhidi”

“Biz ne kadar küçüğüz ki satıyoruz tevhidi”

Mangalda kül kalmadı.

Getirin kutlayalım zaferimizi

Ağlayalım

Otobüsleri dolduralım, götürelim şehitliklere

İyi yapıyoruz kutlamaları

Bizi affedin.

Biz sizin emanetlerinizi koruyamadık.