280 karakter nelere kadir…

280 karaktere özen gösterdiğimizden beri neyin düzeltilmesi gerektiğini habire yazıyoruz. Öyle bir hale geldik ki. Herkes neyin düzeltilmesi gerektiği konusunda klavyesi ile methiyeler düzüyor. Ama o düzeltilecek şeyler arasında kendisi hiç yok…

Tagler hayatımıza girdiğinden beri gündemde kendi tweetimizi görmenin peşinde olduk. Kan dondurucu olayları çok rahat karşılayıp, karşımızdaki vahşet hakkında afili bir tweet atıp beğeni beklemek moda oldu. En garibi de bir acı yaşansa da bunu melek kanatlarıyla süsleyip resmini çizsem diye hazırda bekleyen illüstratör cemiyeti… Duyarlı olmakla acıdan beslenmek iyice birbirine karıştı.

Şimdi Twitter’da gündem olan herhangi bir olayı eskiden insanlar duydukları zaman beyninden vurulmuşa döner, bir müddet kendilerine gelemezlerdi mesela… Ama artık başkalaştık…

Bu aralar en trend videolar kış günü dışarda yaşam mücadelesi verenlerin gizli kapaklı çekilen videoları… İlgili tweetleri atanlara bir baksanız malının ihtiyaçtan fazlasını köşe bucak saklayanlardır… ‘İhtiyaçtan fazlası sana haram denilen’ ayetlere gözlerini kapatanlardır. Tweeti paylaşıp normal yaşantısına kaldığı yerden devam eden, bir insan evladına faydası olmayanlardır. Lütfen yaptığım genellemeye kimse alınmasın ama artık maalesef sosyal medyanın büyük bir çoğunluğu bu şekilde taşlaştı.

Bir filmde duymuştum. “Herkes bir kırkta bir tutturmuş gidiyor. Komşusu açken tok yatmamak için zengin mahallelerine taşınanlar var… Peki, sokaktaki açtan, yoksuldan haberiniz var mı?” diyordu.

Bunu elbet biliyorsunuz. Biliyorsanız madem, sosyal mecralarda herkes bu kadar duyarlıysa eğer, neden hala bunca insan sefalet içinde…

Acaba bu bir vicdan rahatlatma mı? Peki, kimi inandırmaya çalışıyorsunuz. Vicdanımıza dönüp bir sorsak o bizden razı mı?

Gerçi neresinden bakarsan bak hayat böyledir…

Kendi anılarımdan biliyorum. İster küçük bir mahallede yaşa ister apartmanda, kimse senin dört duvarın arasında sobanda ne yaktığını bilmezdi. Bir sokak ötendeki kanından canından olan insan bile yiyecek ekmeğin var mı diye sormazdı. Bu gerçeklikle yeni yüzleşmiyorum evet. Ama teknoloji geliştikçe her şey daha da çirkin gözükmeye başladı.

Peki, artık silkelenmek lazım değil mi?

Cebimizi sıcak tutan para, insan gülümsemesinin sıcaklığından daha çok ilgilendirir olmuş hepimizi…

Modern zamanın insanları olarak çok aciz gözükmüyor muyuz sizce de?