Dün bir ara yağmurun çamurun arasında Başkan Uğur İbrahim Altay ve ekibinin hatırına Kelebekler Vadisi inşaat sahasında idik.

Şahıs olarak Kelebekler Vadisi’ni kâğıt üzerinde proje safhasında iken görünce heyecanlanmıştım.

Konya adına müthiş bir şeydi. Hayal gibi, tablo gibi bir şeydi.

Ve ilk olarak bu projeden övgü ile bahsettiğim gün müthiş bir tepki alıyordum. “Vay bu kadar paraya kelebek mi uçuracağız?”, “Başka yapacak bir şey bulamadılar da iş kelebeğe mi kaldı?”, “Kelebek ve Konya!”… “Bu kadar paraları çok mu?”

Neler neler! Hatırlayabildiklerim bunlar.  

Daha sonra Başkan’ın ilk açıklaması… Ardından demeçler… Basın açıklamaları…

Dün basın mensubu arkadaşlarımız ile yine buradayız.

Dümdüz dağın başında iken birkaç defa geldiğimiz daha sonra birkaç demir parçası olarak bildiğimiz yerde şimdi dev bir eser ortaya çıkmıştı. Dahası içeride Türk ve yabancı mühendisler bile harıl harıl çalışıyorlardı.

Bir taraftan Başkan Altay’ı dinliyoruz, diğer yandan ağzımız açık içeride olup biteni çözmeye çalışıyoruz. Ortada daha uçan kelebekler filan yok ama atmosfer müthiş. Dinlediklerimizi gördüklerimizle birleştiriyoruz. Bundan sonra olacakları hayal ediyoruz. Konya adına olacaklar Türkiye’de bile bir ilk. Ama bizimle birlikte dolaşan meslektaşlarımız arasında bile tek tük de olsa işi gırgıra saranlar var.

O onlarda bir kez daha düşündüm.

Uğur Başkan’ın işi gerçekten çok zor. Bizim yeni bir şeyi görüp kabullenebilmemiz için önce yaşamalıyız. Ne bileyim tatmalıyız. Ne bileyim tutmalıyız.

Gibi... Gibi…

Olaya bir de şu açıdan bakabilir misiniz?

Bu olay belki 50-60 yaşındaki insanlarımız için sıradan bir kelebek!

Peki ya 20 yaşına kadar nesil için nasıl bir durum? 7 yaşındaki çocuktan 17 yaşındaki gence kadar girdiği zaman kendisini apayrı bir dünyada hissedeceği atmosfer. Bu insanları nasıl heyecanlandıracak? Nasıl uçuracak?

Ve bu yaş grubu Uğur Başkan için de, Konya için de Türkiye için de bilinçli ya da bilinçsiz en büyük yatırım yapılması gereken kuşak değil midir?

Mesela Uğur Başkan’ın Selçuklu’da tüm ilkokul öğrencileri ile tek tek çekilmiş fotoğraflarının öğrencilere ve ailelerine çerçevesi ile hediye edilişini görüp ailelerin Başkan’a bakışını hissettiğim an. İşte o an Başkan’ı bir kez daha yürekten takdir etmiştim.

Bu kelebek olayının Türkiye’de ses getireceğine olan inancımı hâlâ koruyorum.

Mesela Bilim Merkezi’nin şuan ki yerine kağıt üzerinde de karşı çıkmıştım. Hâlâ da aynı yerdeyim. Ve Konya hâlâ a bu konuda beni haklı çıkartıyor. Amaaa Aksaray’dan evladını sırf bu Bilim Merkezi için getiren anne ve babanın Bilim Merkezi’nden çıktıktan sonraki mutluluğunu görünce de Tahir Başkan’ı takdir ediyorum.

Bu zaman dediğimiz büyük olay bence başkanları haklı çıkartacak.

Yalnız kafama takılan bir şey oldu. Uğur Başkan buraya giriş ücretinin öğrenciler için 5, büyükler için 7.5 lira olduğunu söyledi. Başkan vadinin 12 ay 365 günkü maliyeti ile bu hesapta haklı olabilir. Ancak Tahir Başkan’ın Bilim Merkezini ısrarla ücretsiz yaptığını düşünüyorum. Meram’da Fatma Hanım’a 80 binde Devri Alem parkının ücretleri konusunda yapılan baskıyı düşünüyorum ve orada duruyorum. Belki yine Uğur Başkan en iyisini biliyordur diyerek şimdilik susuyorum.

Yazımızın son bölümünde Uğur Başkan’a hassasiyetle bir teşekkür daha etmek istiyorum. Çünkü dün dolaşırken öğreniyorduk ki Konya’da imalatı üretimi yapılan tüm işler Kelebekler Vadisi’nde Konyalı firmalara sanayicilere verilmiş.

Dönüp tekrar diyoruz ki zaman en iyi ilaç imiş.

GÜNÜN OKKALI SÖZÜ

İyilik hiçbir zaman boşa gitmeyecek tek yatırımdır

NE ZAMAN ADAM OLURUZ?

Kırmızı ışıkta geçmeye çalışan bayan yayalar üzerlerine doğru gelen araçların sürücülerine gülmediği zaman ADAM oluruz.