Kurban Bayramı'nı geride bıraktık ve bir kez daha "Nerede o eski bayramlar?" diye sormadan edemedik. Evet, bayramlar hâlâ kutlanıyor, aile büyükleri ziyaret ediliyor, lezzetli yemekler pişiriliyor. Fakat sanki bir şeyler eksik, bir şeyler eskisi gibi değil.

Eski bayramlarda en güzel anıların biri, bayram arefelerinde yaşanan heyecandı. Yeni giysiler dikilir, evler pırıl pırıl temizlenir, misafirlere ikram edilecek tatlılar günler öncesinden hazırlanırdı. Bayram sabahı ise erkenden kalkılır, büyüklerin elleri öpülür, harçlıklar alınır ve bayramlaşmaya gidilirdi.

Komşular ve akrabalar tek tek ziyaret edilir, sohbetler edilir, hal hatır sorulurdu. Çocuklar için bayram, bol bol şeker ve çikolata demekti. Sokaklarda oyunlar oynanır, mahalledeki çocuklar bir araya gelir, bayram coşkusu doyasıya yaşanırdı.

Günümüzde ise bayramlar daha çok tatillerden ibaret hale geldi. Aile büyükleri uzaklarda yaşıyor, bayramlarda bir araya gelmek eskisi kadar kolay değil. Ziyaretler kısa ve öz oluyor, samimi sohbetlere yer kalmıyor. Çocuklar ise tablet ve telefonlarıyla meşgul, sokaklarda oyun oynayan çocuklar eskisi kadar fazla değil.

Eski bayramların sıcaklığını ve samimiyetini özlüyoruz. Belki de bu özlem, modernleşmenin ve değişen yaşam tarzının bir sonucu. Fakat unutmayalım ki, bayramlar sadece tatilden ibaret değildir. Aile büyükleriyle bir araya gelmek, sevdiklerimizle vakit geçirmek, birbirimize değer verdiğimizi göstermek için bir fırsattır. Bu bayramda, eski bayramların ruhunu yaşatmak için elimizden geleni yapalım. Aile büyüklerimizi ziyaret edelim, sevdiklerimizle vakit geçirelim, sohbetler edelim, birbirimize sarılalım. Belki de o zaman, "Nerede o eski bayramlar?" diye sitem etmek yerine, "Eski bayramlar geri döndü!" diyebiliriz.