İlk yazıma böylesine talihsiz bir mağlubiyetle başlamanın verdiği hayıflanma bir kenarda dursun; Konyaspor sergilediği oyunla camianın göğsünü kabarttı.

         İdeal diyebileceğimiz bir 11'le maça başlayan Mesut Hoca, aynı zamanda uzun süre sonra yeşil beyazlı formayla 6 yabancıyı birden sahada görmemize neden oldu. Bu yabancıların kolektif oyun yapısına uyum sağlaması için de sürekli yan yana oynamaları ve alışmaları gerekir ki, transferlerine harcanan paralar çar çur oldu denmesin. Konyaspor tüm bu saha dışı entrikalarına yine sahada cevap vermek adına çok da iyi başladı maça; haddini bilerek oynadı ama Fenerbahçe'ye de pabuç bırakacak gibi görünmüyordu. Nitekim yeni beklentileri de beraberinde Konya'ya getiren Alexander Hleb, Gekas ile yaptığı al-veri on numara bir asistle süsledi. Gekas-Hleb-Djalma üçlüsü ilk meyvesini Saracoğlu'nda verdi.

         Fenerbahçe bu, Saracoğlu'nda gol yiyince durur mu? Tabi ki bastıracak golü koklayacak. Önde olmanın ve baskı yemenin psikolojisi doğal olarak Konyaspor'un kontraya dönük bir oyun ortaya koymasına neden oldu. Beraberinde de ardı arkası kesilmeyen ataklardan birinde ölü toptan beraberlik golü geldi.

         İkinci yarı da Konyaspor cesur oyunundan bir şey kaybetmemişti. Djalma ve Gekas ikilisi biraz daha becerikli olsalar Fener'in şampiyonluk şarkılarının ertelenmesi içten değildi.

Galibiyet golü de Alves'in ardından Egemen'den gelince Konyaspor'un set oyununda ve dikine ataklarda rakibine şans tanımadığı ortaya çıkıyor zaten.

         Gelelim asıl konumuz yan toplara. Yıllar önce Türkiye'den yerleştiremediği futbol kültürü ve başarısızlığından dolayı gönderilen Galatasaray'ın eski dostu Frank Rıjkaard sihirli bir cümle kullanmıştı: ''Tükiye'de her şeyden biraz var ancak hiçbir şey tam değil.'' Futbolla yatıp yine onunla kalkıyoruz fakat bunun bir disiplin olduğunu unutuyoruz. Bu oyunun kurallarını bileceksin kardeşim! Yan toplarda sorun yaşıyor bu Konyaspor deyip kestirip atmayacaksın. Bu sorun A Milli maçlarda spikerlerin yan toplara dikkat nidalarına dönüşüyorsa; milli bir sorunu yeşil, beyaz, mavi renklere indirgemeyeceksin. Çözümünü uzun vadeli yapacaksın. Havalimanlarında golcü oyuncuları sırtına alıp poh poh'la, sonra nerede bu defans diye ağla. Bu oyunun bir parçasıysa yarım bırakmayacak, önlemini ona göre alacaksın. İlerleyen haftalarda bu tür göndermeler yapacağımdan şimdilik yarıda kesiyorum.

         Torku Konyaspor'un karşısında kötü bir Fenerbahçe yoktu, Konyaspor iyi olduğu için onlar bu kadar kötü göründü. Sonucunda da maçı Fenerbahçe değil sarı lacivert çubuklu forması kazandı. Benim tahminim Konyaspor'un 3 puanına şaşılmaması gerektiğiydi ancak Fener paçayı zor kurtardı!