Sevgili okuyucularım, yazılarımı takip eden, güzel temennilerini, duygularını dile getiren değerli gazete dostlarım öncelikle sizin ve tüm hastalarımın Mübarek Ramazan Aylarının hayırlı olmasını ve en güzel şekli ile değerlendirebilmelerini temenni ediyorum.

            Aslında bu güzel ay benim için bir uzlet ayı olsun diye çabalarım. Az hasta bakmak, az nöbet tutmak, az konuşmak, çok düşünmek, çok dua etmek ve yalnız kalmak istediğim bir aydır bu güzel ay.

                Pusula gazetesinde yazmaya başlayalı hemen hemen 5 ay oldu ve 40’ a yakın yazı kaleme almışım. Yazılarımın çoğunun içeriği anne ve bebek bakımı, kadın sağlığı ile alakalı konuları içerirken çok nadir olarak beni etkileyen sosyal gündeme dair konuları ara ara da cinsel alanda yapılan hatalar, bilinen yanlışlar, alınacak tedbirleri de içeren bazılarımıza göre bir kadın doğum uzmanını pek de alakadar etmezmiş gibi görünen çetrefilli, ince konulardı.

              Görmedim, duymadım, bilmiyorum diyemedim sevgili dostlar. Yazmak yüreğimden taşanları sizlerle paylaşmak istedim dünya hayatımı terk etmeden önce. Üniversitede genel cerrahi hocalarımdan birisinin örtülü olduğum için beni 3 kez sözlü sınavda bırakması ile kendime verdiğim sözü yerine getirmeye gayret etmenin adıdır yazarlığım. O hoca bana  “ seni doktor yapmamak için elimden gelen her şeyi yapacağım, sakın klinik dalda uzmanlaşma” demişti. O gün kendime dedim ki bir kadın olarak tam ailenin göbeğinde olacağım bir branş seçeceğim ve tüm aileler benim dost ailem olacak, o ailenin erişkinleri benim kardeşim, evlatları da benim evladım olacak. Evet ben elhamdülillah çok güzel ameliyat yaparım, hastalarımı sabırla dinlerim, hemen hepsine kol kanat gererim, kendimi hekimleri olmanın ötesinde görürüm. Ama bunların ötesinde toplumu gözlemlerim, olan bitenleri hafızama, eskiden ajandama şimdilerde bilgisayarıma kaydederim.

              Siz söyleyin ben ailenin merkezinde bir hekim değil miyim? Son nefesimi verinceye kadar ailelerimiz, bugün doğan bebeklerimiz için yazmaya, söylemeye devam edeceğim. Hastanemde sadece bir hekimim ama eve gidince, boş vaktinde bilgisayarın karşısına geçince 21 yaşında bir tıp talebesi iken verdiği sözü yerine getirmeye çabalayan bir dostunuzum. İster hocam deyin ister anne, ister abla, ister doktor hanım ne derseniz deyin bilmelisiniz ki bu gayret bir tek aileyi, bir tek genci korumak, kurtarmak adınadır.

            Kimseyi kırmadan, incitmeden, kışkırtmadan, kadın-erkek arasında adil olarak yazı yazmak emek istiyor, zaman istiyor… Çok da kolay değil bazı olumsuz tepkileri göğüsleyebilmek.

            Aslında bu ay yazılarıma ara vermek istemiştim. Lakin gazete yönetimi okuyucularımla aramdaki bağın kesintiye uğramaması için yazmam gerektiğini söyledi. Ben de bu ayın güzel ruhuna uygun konuları ele almaya çalışacağım.

           İnşaallah bir hafta sonrasında matbaadan çıkacak olan bir bebek bakım kitabımı tanıtacağım sizlere… 3 yaşındaki oğlum Hamza’nın doğumu ile başladığım bu çalışma nihayet sizlere ulaşmış olacak. Gerçekten çok mutluyum. Hayırlı olur İnşaallah...

            Sevgili dostlar bu ay birbirimize çok dua edelim. Ülkemiz için İslam dünyasının selameti için, gelecek nesillerimizin pak kalması için bol dua edelim.

            Daima Allah’a emanet kalınız.