İzmir’e ait güzel bir türkü var ya; Çakıcı Mehmet Efe’ye hitaben yazılmış, çok tutulan bir türkü. Çakıcı Efe yörenin önemli simalarından biri. Yiğit mi yiğit, adam mı adam. Efeye de bu türkü yakışır. 

İzmir’in Kavakları, dökülür yaprakları.

Bize de derler Çakıcı, yıkarız konakları.

Hangi konaktır bilemem ama Efe merkez-Konak yıkacaksa efe, bunu sakın yapmasın. Zira İzmir Konak, Konak da İzmir’dir. Eskiden beri bu böyle bilinir. İzmir de bir türlü hak ettiği yeri almadı, alamadı.

İzmir’e ilk 1973 yılında üniversite sınavına girmek için gitmiştim. Demek ki 47 yıl olmuş. İlk denizi, vapuru, iskeleyi de İzmir’de görmüştüm. Sınava girdiğim Buca Eğitim Enstitüsü O zamanda şehrin dışında idi. O yılda üniversite giriş sınav sorular çalındığı için iptal edilmiş, ikinci sınav için tekrar gitmiştim. Demek ki FETO Örgütü o zaman da faaliyette imiş.

İkinci sınav Ağustos ta oldu, yani Fuar zamanı. O dönemin İzmir Fuarı o kadar popülerdi ki, sanki Ülkenin en eğlenceli ayı Fuar zamanı idi. Tüm magazin gazeteleri Fuar sanatçılarından bahseder, yine o dönemin popüler mekânı ve birçok meşhur filmin çekildiği Büyük Efes Oteli ses ve görüntü sanatçılarıyla bol bol resim alırdı. Yıllar sonra bu otelde kalmak nasip oldu. Hiç de öyle değil, sıradan bir otelmiş, ya da bana öyle geldi. Basının ne derecede güçlü olduğu bir kere daha ortaya çıkıyor.     

Sınav akşamı Zeki Müren ve Neşet Ertaş’ı ilk ve son orada dinlemiştim. Galiba halk matinesi idi ki bilet çok ucuzdu, numarasız, sırasız, tahta sandalyalarda oturmuştuk.  Magazin medyasının Sanat Güneşi ilan ettiği Zeki Müren’i çılgınca alkışlayanlar arasında bazı seyircilerin Neşet Ertaş sahne aldığı zaman “pilav, pilav” diye dalga geçmelerini hiç unutmadım.    

Geçen hafta, bir proje çalışmasında bulunmak üzere yine İzmir’de idim. Konya’dan direk uçuş olmadığı için bağlantılı seferle 1 saatlik yolu 6 saatte gittim. Konyalı muhataplar buna bir çare bulmalı. Dönüş için de aynı sıkıntı var. Otobüsle le yolculuk 8 saat sürüyor.

Bu seyahatte İlk durağım Eğe Üniversitesi oldu. Proje arkadaşlarım Seda ve Arzu hocalar ve 2 YL öğrencisi ile projeyi masaya yatırdı. Aspir bitkisi üzerinde olan ve TUBİTAK tarafından desteklenen projeden bitkinin selüloz içeriği ve kalitesi hakkında çok iyi sonuçlar alındığını gördük. Şimdi sıra Aspir bitkisinin çiçekleriyle alakalı çalışmada.

Bu arada Eğe Üniversitesi Rektörü, dostumuz, Prof. Dr. Necdet Budak talebimiz üzerine bizleri kabul etti. Aynı zamanda bölümdaşım olan Rektörümüzü milletvekili olduğu dönemden itibaren tanırım. Hakkında bilinenleri, duyulanları ve tespitlerimi ortaya koymadan geçemeyeceğim. Rektörümüzün tavrı ve davranışları kibirli ve soğuk idarecilere misal olur umarım.

Necdet Hocam son derecede kibar, kibar olduğu kadar da tabii birisi. İçinden geldiği gibi konuşuyor. Her sabah erkek kalkıp sporunu yapıyor, işine erken gidiyor, Rektör olmadan önceki hali ne ise yine öyle davranıyor, makam mevkii seçmeksizin oda ziyaretleri yapıyormuş. Tüm öğrenci gruplarıyla her ay görüşüyor ve spor yapıyormuş. Bizleri de aynı tevazu ile karşıladı ve ağırladı.  Herkes tarafından sevilen sevgili Rektörümüze başarılar diler, Allah yardımcı olsun derim.

Oldukça kozmopolit olan İzmir özel bir şehir ancak ne yazık ki bazı hizmetlerden yeterince nasibini alamıyor gibi geliyor. Özel sektörün yaptığı bazı yatırımlar var, darısı seçilmişlere. Öyle de olsa ülkemim güzel bir köşesi İzmir’de güzel insanlar da var.

Basmane’ den Kadifekale’ ye kadar yürüyerek çıktık. Oldukça eski, yıpranmış evler arasından geçerek Kadifekale ’ye yürüyerek geçtim. Yokuş çıktığım için de oldukça terledim. Akşam namazı vakti soğumamda yardımcı olan İmam Celal kardeşimize ve bize mekanını açan, çay ikram eden Terzi Tevfik abimize de teşekkür ediyorum.

İzmir’in Efeleri yıkanı değil, imar edeni, temizleyeni, yapanın başa getirsin yeter, kalın sağlıcakla.