Lige iki kupa ile başlayan UEFA'ya direkt katılma hakkı kazanan ancak son haftaya kadar küme düşme korkusu yaşayan A. Konyaspor, ligin bitimine bir hafta kendi marifetiyle olmasa da lige tutunmayı başardı!

En başa gelecek olursak; MRA ile sezona başlayan, ne idüğü belli olmayan "siyahi"  futbolcuları "golcü" diye alan, arkasından Samsun'da Beşiktaş'ı yenerek Süper kupa'yı kazanan ve hemen o maçın ardından seyircilerin neden olduğu iddiasıyla 5 maç seyircisiz oynama cezası alan, bu arada topa dahi vurmasını bilemeyen golcülerin golcü diye ortalıkta dolaşmalarından, arkasından o dönemin kulüp başkanı Ahmet Şan'ın, yanına iktidar partisinin il başkanını alıp taraftarlarla bir arada olduğu bir toplantıda  Türk toplumunun, tamamını bilmese de nakaratlarını bildiği "İzmir Marşı"nı siyasi içerik malzemesi yapıldığını söylemesi ve çok büyük tepki çekmesi, ardından da  kendisinin de FETÖ ile suçlanması ve haftalar ilerledikçe 2 kupa kazanan bir takımın ne kadar aciz bir duruma düştüğünü hep beraber izledik.

Ali Çamdalı'nın kadro dışı bırakılması, sonrasında affedilmesi ardından da Hüseyin Çimşir'in istifası... Sonrasında hoca değişikliği, gelen Mehmet Özdilek'in iyi niyetle çalışmaya başlaması ama onun da istenilenleri yapamaması, arkasından Ali Çamdalı'nın bu kez takımdan gönderilmesi ve kötü gidişatla beraber yönetim hakkındaki iddialar, iktidar partisinin il başkanının yönetimin istifasını istemesi, yönetimin bu isteğe "kayıtsız" kalması yaşanan her türlü puan kayıpları, Konyaspor'un bir türlü şansının  tutmadığı Galatasaray maçı öncesinde  yine teknik adam değişikliği ve Sergen Yalçın'ın göreve gelmesi.

Arada atladıklarımız, unuttuklarımız ya da hatırlamadığımın onlarca sorun...!

Türk futbolunda bir gelenektir.

Hoca değişikliği takıma olumlu yansır. Bu gelenek Sergen Yalçın'ın Galatasaray maçıyla oynattığı futbolla kendini hissettirirken açık söylemek gerekirse devam ettirdi dersek yanlış olmaz. Özellikle iç sahadaki galibiyetler ve deplasmanlardan gelen puanlar umut ışığı oldu.  Ta ki; Bursaspor maçına kadar. Bursa karşısında neredeyse 80 dakika hiç bir varlık gösteremeyen, arkasından da Karabük deplasmanında 3 puan almasına rağmen yeşil beyaz renge gönül verenlere dokuz doğurtan Konyaspor, ligin belki de en önemli maçında arkasında kardeş takımlar Eskişehirspor ve Adana Demirspor taraftarlarıyla birlikte 30 binden fazla taraftar desteği ile çıkmasına rağmen yine sistemsiz, kontrolsüz futboluyla saç baş yoldurdu. Bir puanı zar zor kurtarmasını bildi bilmesine ama bu kez ipler başka takımların elindeydi.

Cumartesi akşam saat 21.00'den, pazar günü saat 21.00'e kadar çektiğimi bir ben bir de Allah biliyor. İnanıyorum ki binlerce kişi de aynı durumdaydı. Çok gergin bir pazar günü yaşadım. Anneler Günü olmasına rağmen, aileme, eşime açık söylemek gerekirse Konyaspor yüzünden kayıtsız kaldım diyebilirim.

Ta ki;  Beşiktaş'ın galibiyetine kadar...

Bu sezon herkesi hesap uzmanı yapan, olmaması gereken ama ne yazık ki her hafta bir rakip takımı desteklemek zorunda kalmak bir değil birden fazla yaş almamıza neden oldu.

Tüm bu olumsuzluklara rağmen, kabustan uyandık.

Şimdi hesap zamanı.

En baştan başlayarak Yönetim, bir rapor hazırlamalı ve savunmasını yapmalı...

Sonrası kendiliğinden gelecektir...