Sevgili hanımlar, beyler,

Bir kurabiye lafıdır gidiyor.

Geri kalmayın diye bugün sizlere yasaklı internette bulamayacağınız kolay bir kurabiye tarifi vereceğim. Malzemelerimiz her evde bulunan türden ama yoksa seçenek olarak az gelişmiş ülkelerde kolayca bulunan malzemeler de önerdim sizin için.

MALZEMELER:

·         2 adet yumurta, evde yoksa bir hükümet bir cemaat

·         1 bardağı toz şeker, kavanozda kalmamışsa bir oda dolusu milyar dolar

·         3 kaşık irmik, bulamazsanız 2 bakan oğlu 1 şarkıcı kocası altın kaçakçısı

·         3 su bardağı un, bitmişse unufak edilmiş asker, gazeteci, muhalif de iş görür

·         1 çay bardağı pudra şekeri, bulamadıysanız bir büyük boy polis teşkilatı

·         125 gram tereyağı, taze bittiyse güdümlü yargı

·         1 paket kabartma tozu, toz yoksa bol inkâr, nefret dili ve din iman söylemi

·         1 paket vanilya, az kalmışsa tercihan bir kapsül biber gazı

·         1 yemek kaşığı tepeleme hindistan cevizi, tepelemeyi seven yandaş müteahhit de olabilir

·         1 kahve fincanı sıvı yağ veya yağlı kağıt, evde kalmadıysa yandaş medya veya kağıt yerine bir eski içişleri bakanı

·         Kurabiye kalıbı, tek tip vatandaş da olur

Yoğurma kabı olarak büyükçe bir ayakkabı kutusu buluyoruz.

Aynı kümesten çıkmış olmasına dikkat ettiğimiz hükümetimizle cemaatimizi birbirine vurarak kırıyor, hükümetin 4 AK bakanını ayırıp sarısını cemaatin sarısıyla birlikte milyar dolarımızı da ekleyerek bolca çırpıyoruz. 

2 bakan oğlumuzu ve 1 şarkıcı kocası altın kaçakçımızı kısa süre bir kapta kapalı tutup çıkartıyor bunlarla birlikte çırpmaya devam ediyoruz. Haliyle köpürüyor...

Hemmeen oda sıcaklığındaki güdümlü yargımızda önceden unufak edip hapiste güzeelce dinlendirdiğimiz asker, gazeteci ve muhalifimizi çıkarıp ekliyoruz. Bu biraz yatıştırıyor köpüren karışımı.

Sonra polis teşkilatımızı büyük bir elekten geçirip kalanlarını da ekliyoruz kabımıza. Güzelce yoğuruyoruz.

Hamurumuz istenilen kıvama gelmediyse, yıllardır istiflediğimiz inkâr, nefret dili ve din iman söylemi paketlerimizden birini ayakkabı kutumuza serpiyoruz. Bu, hacim ve çok boyutlu yandaşlık kazandırıyor hamurumuza.

Kurabiyemize hoş koku katması için biber gazı şart; yiyenlerin genzinde unutulmaz bir tat bırakır; yavaaş yavaş püskürtüyoruz karışıma... 

Bakan tarafından tutulup atılan kulak memesi kıvamına geldiğinde hamurumuz hazır demektir.

Kurabiyemize renk katmak için tape, kayıt, teknik takip veya fezleke olarak market ve bakkallarda hazır bulabileceğimiz süslemeleri üzerine özenle yerleştiriyoruz.

Geniş tabanlı tepsimizin tüm yörelerini yandaş medyayla yağlayıp, vatandaşın iktidarın yakasına yapışmasını, pardon; kurabiyemizin tepsiye yapışmasını engellemiş oluyoruz. Yağ kullanmak istemiyorsanız kurabiyelerimizin önüne eski içişleri bakanımızı da serip yatırabilirsiniz.

Ceviz büyüklüğünde parçalar kopararak tek tip vatandaş kalıbından geçirdiğimiz hamurlarımızı tepsimize yerleştiriyoruz.

17 Aralık’ta yaktığımız fırınımızda kurabiyemizi morarıncaya kadar pişiriyoruz.

Pişen kurabiyemiz zevkinize göre, tepelemeci yandaş müteahhit, ruhsatsız villa gölgesi, peşin bahşiş, kaçak altın tozu, anlaması kıt sadrazamzade lokumu ve çocuklarımızdan köşe bucak sakladığımız rahmet dileklerimizle birlikte 30 Mart’ta servis edilirse tadından yenmez.

“Afiyet olsun” mu?