İnsanın içini söküp atası geliyor değil mi? Nefret doluyor insan be, kime kızacağını bilemiyor. İçindeki hayvanı zapt edemeyenlere mi kuşağız bu öfkeyi yoksa kendi içimize atıp zamanın bizleri durultmasını mı bekleyeceğiz. Tanrı neden böyle bir şeye izin verdi ki hem?

Yirmi bir yaşındayım, O da öyleydi. Yapılacak çok şey var hayatta diyorum, O da öyle diyordu. Kadın olmak suçmuş gibi hissettirdiler belki de son anlarında, bir canımız daha normal bir şekilde çıkmadı bedeninden.

Yaratılışta bile önceliği var erkeğin, sonrasında tüm hayatında. Hizmet edilen, el üstünde tutulan hep bizleriz. Oğlu olan babaya bile farklı gözle bakılır. Erkek evleniyorsa eğer daha bir farklıdır her şey. Anasının kuzusu ya hani.

Bizim bildiğimiz, evine ekmek götürür erkek. Gece yarısı dolmuştaki son yolcuyu farklı bir yoldan götürmeye kalkmaz, bizim bildiğimiz erkek. Evinde köpek falan besler erkek. İçindeki hayvanı dışarıya bırakmaz öyle canice.

Sosyolojik tespitler yapmaya, bilinçaltı nedenler aramaya gerek yoktur bazen.

Psikoloji insan davranışlarını inceler.

Nur topu gibi oğullarımız; ezilen, itilip kakılan, iki dakikalık haz uğruna faydalanılan sonra da kesilip bir köşeye atılan, bazen yakılan, bazen de parçalanıp bavula konulan kızlarımız var.

Allah bağışlasın he mi..

Hz.Adem, Havva’ya hiç tokat atmış mıdır acaba?