Ülkemiz üzerinde ekonomik oyunlar oynanıyor.

Ülkemiz dört bir yandan sarılmış ve dünyanın gözü üzerimizde.

Türkiye’nin bulunduğu coğrafya ve stratejik konum dünyanın kilit noktası.

Hem Asya Avrupa köprüsü hem de dinler arası kültürler arası köprü.

Böyle bir ülkeyi herkes yönetmek ister ve şimdiye kadar da yönettiler.

1947’de karar alınan ve 1948-1951 yıllarında ABD ve İngiltere’nin Marshall Yardımları buna ilk örnek.

O dönem yardım adı altında yapılan ABD’nin tekelci sermayedarlarının amacı Türkiye gibi ülkelerin ekonomisini kontrol altına alarak bu ülkelerin pazarlarını kendi ürünleri ile doldurarak üretimi engellemek amaçlı yapılan bir plandır.

Nitekim başarılı oldular. Biz ve bizim gibi ülkelerin üretimine engel oldular.

Yardım, bağış derken bizi kendilerine bağlı ettiler.

Daha ucuza biz veririz. Siz üretmeyin dediler.

Biz de yıllardır, dışa bağımlı yaşama alıştık.

Bize siz tarım ülkesi olun diye gaz verdiler. Yıllarca da kendimizi öyle sandık.

Sözde tarım ülkesiyiz ya, tohum dışarıdan, gübre ithal, tarım makinaları Hollanda malı olunca kendimize “one minute” demenin zamanı geldi sanırım.

Savunma sanayi 15 yıl öncesine kadar Avrupa ve İsrail yapımı idi.

Savaşacak bir silahımız, aracımız yoktu.

Allah’tan ülkesini seven, elini taşın altına sokan, “Dünya 5’ten büyük” deyip tüm ülkelerin gözünü açan bir lider başımıza geldi.

Türkiye tekrar bir Cumhuriyet dönemi yaşamaya başladı.

Çok şükür Savunma Sanayimiz çok güçlendi.

Ankara Uzay ve Havacılık İhtisas Organize Sanayi Bölgesi Kahramankazan’da kurulmaya başlandı.

Otomotiv için start verildi.

Yerli tohum tekrar uygulamaya alındı.

Bu saatten sonra hepimiz, büyüyen ve gelişen Türkiye’ye hepimiz muhalefet değil, destek olmalıyız, çenemiz ile değil, beynimiz ve vücut gücü ile çalışmalıyız.

Çok üretip çok çalışmamız ve bağımlılıktan kurtulmalıyız.

Neden bir Çin, neden bir Japonya, neden bir Almanya, ya da Konya’dan küçük Hollanda olmayalım?

Olmamak elde değil.

Müsrifliği bırakıp, az çene çok iş yapmamız lazım.

Gıybetten uzaklaşmalı, başarımızı konuşmalı, başarımıza başarı katmalıyız.

Tasarruf önce evde başlamalı sonra iş yerinde, okulda ve çok yerde israfın önüne geçmeliyiz.

Enerji, su, yakıt, kağıt tasarrufu çok önemli.

Herkes günde 1 lira tasarruf yapsa günde 80 milyon ülkemiz kazançlı çıkar.

Hep birlikte bu zorlukları yenmeye, oynanan oyunları bozmaya, çenemiz yerine beynimizi, elimizi, kolumuzu çalıştırmaya çok çalışıp üretime katkıda bulunmaya var mıyız?