Geceleri ağlarmış yıldızlar,

Gökyüzü karanlık,

Batan güne inat.

Bir hüzün çökermiş yüreğine,

Yıldız kime ağlarmış,

Bilinmezmiş!

Kah seyredermiş alemi,

Kah seyredermiş alem onu...

Yıldız alemi kıskanırmış,

Alemin haberi olmazmış…

Aslında alemin hiçbir şeyden haberi olmazmış!

Yıldız niye çıkar,

Güneş her sabah niye doğar,

Akşam niye batar?

Dağlara saklananlar,

Başını kuma sokanlar…

Yıldızı,

Güneşi,

Unutanlar.

Yıldızın ağlaması boşuna mıdır?

Güneşin batması kahrından mıdır?

Ağlamakta, batmakta sizedir.

Yıldız göğü,

Güneş her sabah yeri aydınlatır.

Doğum ve ölüm,

Var mı farkı?

Siz beyhude yaşamlar

Neyi aydınlatır,

Neyi ısıtırsınız?

Ağlayamazsınız bile…

Bilmiyorum sizi anlatamam,

Sizi anlatmaya kelimelerim yetmez.

Yaşadığınız şehre ait görürsünüz kendinizi,

Siz öyle zannedersiniz, aslında

Halbuki;

Ne şehir, sizi bilir,

Ne siz şehri bilirsiniz…

Mevlana nasıl kavrulmuş?

Şems nasıl yanmıştır?

Farkında mısınız?

Boş verin (!)

Komşunuzu bile bilmezsiniz ki…

Yıldızı,

Güneşi,

Nerden bileceksiniz?

Beyhude yaşamlar,

Sahipsiz kimlikler,

Şehirsiz insanlar,

İnsansız şehirler,

Yıldızlar size ağlıyor…

Güneş size batıyor…

Hâla farkında değilsiniz…