Vicdan sahiplerini düşündüren biri çocuk yaşta, diğeri delikanlı çağında iki insanımız.

Alabildiğine istismar, alabildiğine provokatörlük. Çağdaşlık, özgürlük tellallığıyla GÜYA insan hakkı savunucuları. Hakkını savundukları onların kölesi, ana-baba hakkı dinlemeyenler. Ağına düşürdüklerini çağdaş kölelik hamaseti yapan bunlar değil mi? Ölüme mi yanalım, ölene mi, yüreği yanık ana-babalara mı, yaraları azdıran ve özgür medya havarisi kesilen zavallılara mı? Hepsini ucu nihayet bize dokunuyor.

Ey bazı medya; kasıtlı olarak ortalığı karıştıran, karıştırdıkça bulandıran, bulandırdıkça avını ağına düşüren, düşürdükçe doymayan, doymadıkça canavarlaşan: her neyseniz.

Vicdanınız çok temiz değil mi? Tabii ki evet. Çünkü siz onu hiç kullanmıyorsunuz.  

Ey millet; vatandaş, yurttaş, ahali, solcu, sağcı, dinli, dinsiz: her neyseniz. Sizsiniz bu ağa takılan, çırpındıkça bıyık altından gülünerek bakılan.

Ey siyasetçi; toplumcu, halkçı, laikçi, çileci, hileci: her neyseniz. Sizsiniz nefsinize mağlup olan, sözünüzün azı doğru, çoğu yalan, yalan, yalan!       

Ey cemaat: şeyh, yaşlı ulu, hakkın kulu: her neyseniz. Kendine gel, hakkın yoludur yol, şantajsız hayata sahip ol, işte mülk, işte mal,  olduğun yerde kal.

Gazeteci, yazar, patron, düşünce adamı, elit, entel. Bu işler böyle gitmez, kendine gel.

Körün fil’i tarif ettiği gibi tek taraflı bakma, önce delirtip sonra deli yaftası takma.  

Ey Başbakanım, bunlara gönül koyma, çoğunu adamdan sayma, kötü sözleri de duyma.

İşine bak, sevgi ve muhabbet ateşini yak, Bizim de yaramazların sözlerine karnımız tok.

Allah’ a emanet, hayra muhatab olunuz efendim.