Geçen gün arabayla üniversite kampüsünden şehre iniyorum. Üç şeritli yolun orta şeridindeyim. Sürat tahdidi olan yolda sağımdan solumdan hızla geçen arabalar sinir bozucu.

İlk ışıkta bir müddet duruyoruz. Işık açıldıktan sonra en sağda bulunan dolmuş, hızlı bir şekilde önümden en sol şeride, 100 metre sonra da sinyal vermeden en sağa geçerek aniden önümde duruyor. Ben yoluma devam ediyorum. 20 metre kadar sağda duran bir araba da benden önce geçmek için yine sinyalsiz bir şekilde hızla yanımdan benim şeridime yani önüme kırıyor. Az ileride yine durmak için sağa kırıyor. Dikkatli olmasam neredeyse tepeme çıkacak. Çok az bir aralıkla yoluma devam ediyorum ve geçerken de korna ile uyarıyorum. Bu arada dolmuş yine hızını artırıyor ve beni bu sefer solumdan hızla geçiyor, elini çıkarıp, müşterisi de olan minibüsünde zannederim okkalı sözler savuruyor.

Bu arada ben ana yoldan sağa, Real istikametine devam ediyorum. Zannederim güzergâhı ki, o da sağa dönüyor. Dura kalka, arkamdan yetişiyor ve tekrar önüme kırıyor. Daha ileride bir yerde yine önüme kırıyor. Ben yine aldırmadan devam ediyorum ve artık şoför esnafı efendi dayanılmaz durumda tam “psikopatik” bir hal.

Psikopatik kelimesinin birçok tarifi var. En anlaşılır olanı “kişilik bozukluğu” olarak ifade bulması. Ben sürücü kardeşimin bu haline dayanamıyorum. Dursa ve bana da 2 çekse yapacak bir şeyim olmadığı gibi utanan da be olurum. 

Behey sürücü kardeş, farzedelim ki tamamen ben suçluyum ve ben de normal bir insan değilim, “neden sinyal verdin veya kornaya bastın” diyebilirsin. Ancak sen bir esnafsın ve en önemlisi de “velinimetim” dediğin müşterinin canı sana emanet. Birinci görevin, çalışmana sebep olan müşterilerinin sağ salim hedeflenen güzergâhında emniyetle taşımaktır. Onların can güvenliği de senin sorumluluğunda. Hiç değilse müşterilerine saygılı olmak zorundasın.

Minibüsçüler Odasına bu tür sürücüleri yeniden şikâyet ediyorum, dikkate alırlar umarım. Yine buna benzer bir olay için bir defasında aradım. Karşıma son derecede güzel konuşan bir kardeşimiz çıktı. Olayı anlattım ve bu arkadaşımız sıkça eğitim yaptıklarını ve sürücüleri ikaz ettiklerini söyledi. Kendilerine memnuniyetimi bildirerek teşekkür ettim. Bu arada gerçekten işini iyi yapan, anasının ak sütü gibi helal para kazanan, efendi, taşımasını kurallara uygun yapan esnaflar var. Onlara da ayrıca teşekkür etmek gerekir.

Mesele sadece bazı minibüs sürücülerinden değil, toplumda sonradan görme bazı lüks araç sahipleri ve de bazı belli marka sürücüleri de var. Bu insanların kişisel hataları kısmen kendini ilgilendirir ve buna katlanmak daha kolay olabilir. Toplu taşımalar için aynı şeyi söyleyemeyiz. Diğer bazı topluma servis yapan taksi, bazı servis arabaları yani tüm ticari araçlar da bu düzensiz sürüşleri yapıyor ve işte buna katlanmak çok zor; çok mu zor insan olmak diye de sormak gerekmez mi?

Başta valim olmak üzere, belediye yetkilileri, emniyet müdürlüğü, trafikten sorumlu müdürler ve memur kardeşlerim. Ne olur biraz daha uyarıcı olalım. Allah aşkına kampüs-şehir arasında bir sürücü olarak bir sürü hata, yağ yakan arabalar görüyorum. Sizler de yola çıkın ve de egzoz dumanlarına ve çıkarılan gürültülere bir bakın. Bendeniz polisi köşelerde, anayol çıkışlarında ve ışıklarda ancak devlet büyüklerimiz geldiği zaman görüyorum. Hele de şehrin ana arterlerinde yaya yollarına park etmiş, bisiklet yollarını kapamış, bazı yollara çift sıra park yapmış araçlara hiç mi rastlamazsın trafikten sorumlu müdürüm ve ekibi? Ha, bazen radarlara rastlıyorum. Onu da tuzak yerlere koyuyorlar. Varsın olsun, alınan para hiç değilse, devletin kasasına giriyor.  

Bu işleri yönetmek kolay değil biliyorum ama öte yandan da toplum çıldırmak üzere. Sen ihmal edersen adaleti toplum kendi düzenlemeye çalışıyor ve sonrası malum. Burada eleştirim sadece bana ait değil, toplumun da sesidir. Bu tür yanlış yapan insan sayısı toplumun % 10 u bile değil ancak tüm toplumu rahatsız ediyor. Kadim büyüklerimiz, “hakkın hatırı âlidir, hiçbir hatıra feda edilmez” diyor.   

Allah’a emanet, hayra muhatap olunuz, efendim.