Dini bayramlar, dinimiz açısından önemli ve kutsal sayılan günlerde kutladığımız sevinçli günlerimizdir. Nasip olursa önümüzde Ramazan bayramını idrak edeceğiz inşallah

Neden bayram yapıyoruz Gerçek manada bayram nedir? Ya da biz bu bayramı hak ediyor muyuz? Hiç düşündünüz mü?

 Ramazan bayramının kutlanma nedeni, aynı ayda, topluca tutulan oruçların ve diğer ibadetlerin sonucunda elde ettiğimiz sevaplardır. Tabii o sevaplara nail olabildikse?

Ramazan ayı boyunca yapılan toplu iftar davetlerinde harcanan, çöp atılan yiyecek ve içecekleri göz önün getirin, iftar saatinde trafikte seyir ederken yaşadıklarınızı düşünün, her köşe başında ve her vakit namaz sonrası camii önünde yardım isteyenlerin, kapınıza her gün gelen dilencilerin durumuna kendinizi koyun.

 Sağ elin verdiğini sol el görmeyecek inancını bildikleri halde her akşam davet gezenlerin yardım ellerinin nasıl gösterişe dönüştüğünü,  bu arada yağan rahmet sonrasında ortalığın göle dönmesini değil de o akşamki rahmet akşamlarında kimin sahneye çıkacağını düşünenleri düşünün.

Yaptıkları yardım ve davetlerin her anını internette paylaşanları, gazete ve dergilerin magazin sayfalarında boy gösterenleri, üç gün dahi olsa bayramı tatil olarak değerlendirme planları yapanları, bir de gerçek manada manevi iklimi dolu dolu yaşayanları göz önüne getirin; Bayram kimin hakkı?

İnsanın yaratılış sebebi, Rabbine kulluktur. Onun bilinmesi, nefsin kontrol altına alınması, nefsini disipline etmesi, değişen şartlar altında da Rabbinden razı olabilmesi, Rabbinin de ondan razı olması için ameller işlemesidir.

Dünya hayatında yaşananların bazıları nefsanî, bazıları da ruhanî duyguları tahrik eder. İşte bayramlar, bu duygular arasında insanda şefkat, merhamet, vefa, değer bilme gibi yardımlaşma hislerini hatırlatır. Mümin, hem kendi hazzını, hem de başkalarını sevindirmenin hazzını taşır. İşte gerçek manada bayram yapmak bu müminlerin hakkıdır.

Normal olarak dini bayramlarda herkes birbirini kutlular, çocuklar en güzel şekilde giydirilir; yanaklarından öpülür; ceplerine harçlıklar konur; şeker ve çikolatalar ikram edilir. Büyükler de birbirine sarılır; küslükler unutulur; tatlıya bağlanır. Bu gelenekleri sürdürenlere ne mutlu?

Konya’da yirmi aşkın bir süredir yaşıyorum, Allah için çocukların kendi başlarına bayram gezmelerini görmedim. Aileler, komşular, arkadaşlar birbirini ziyaret ediyor ertesi gün iadeyi ziyaretler başlıyor ve büyükler biri birini tebrik ediyor bu arada tabii ki ailesinin yanında gelen çocuklar sevindiriliyor.

Oysa biz çocukken, -ülkemizin pek çok yerinde olduğu gibi- mahallede kim para veriyor kim şeker veriyor takip eder, ikili üçlü guruplar halinde el öpmeye harçlık almaya giderdik- hala daha da gidiliyor. Ancak Konya bu gelenek Üç ayların ilk kandil günü (Regaip) “Şivlilik” adıyla sürdürülüyor

Aslında Allah(c.c), bize sadece ramazan ve kurbanda değil, hayatın her alanında farkında olmadan yaşadığımız sevinçlerle ve verdiği nimetlerle bayramı yaşatıyor.

Bebesini karnında dokuz ay taşıyan annenin yavrusunu kucağına aldığı an onun bayramıdır, Yıllarca sevdiği birine kavuşulunca kurulan hayallerin gerçek olmasıdır bayram.

Büyütüp kınalayıp yollarsın oğlunu askere, vatan borcunu öder, sonunda alır ya teskere sayılan günün geldiği, son şafağın aydınlandığı gündür bayram.
 

Saçlarını öpüp koklayarak taradığın kızın yuva kurmak için bir gün uçar ya yuvadan
çıkarken beline al kuşağı bağlama zamanıdır bayram.

Bayram güne sağlıkla, huzurla uyanabilmektir. Bayram yemek yiyebilmektir, su içebilmektir, tuvalete çıkabilmektir. Bayram yarınlara güvenle bakabilmektir. Bayram, kendi ayakları üzerinde durabilmektir. Kısacası bayram yaşamaktır.

Bayram, bize bu hayatı bahşeden Cenab-ı hakka şükredebilmek, Rabbine kul, Habibine ümmet olabilmektir. Ve gerçek bayram, huzuru ilahiye onun rızasına layık olarak gidebilmektir.

Ne mutlu bayramı bayram gibi yaşayanlara, ne mutlu kendi yurdunda yuvasında bayram yapabilenlere, Ne mutlu Şeb-i Aruzu yaşayabilenlere. Kalın sağlıcakla.

ÇEVRECİ SÖZÜ; Ramazan bayramınızı tebrik eder, bayram sevincinizin “Gönül rahatlığı,kalp huzuru ve beden hafifliği içinde” ömür boyu sürmesini dilerim.