Efendim hayatın içinden bazı olaylar vardır ki, insana hem ders olur, hem de maliyeti yüksek olsa da geleceğine ışık tutar. Buna da tecrübe diyoruz.

Yaşanmış bir olayı sizlerle paylaşmak, paylaşırken de sıkıntılı ortamdan biraz uzaklaşmak, bu arada hem güldürmek, hem de düşündürmek istiyorum.

Geçenlerde bir arkadaş grubuyla otururken, laf döndü dolaştı insanların başarı grafiğini nasıl yakaladığı üzerinde durdu.

Bu arada ben de “şunu yaparım, bunu yaparım, şöyle uçarım, böyle kaçarım” diyerek ağzı iyi laf yapan bir kardeşimize hitaben; Kayseri’de bu tür yüksekten konuşanlara “amma konuşuyor, yanında çırak durasım geldi” derler dedim.

Bu arada içimizden iş adamı bir arkadaş, öyle güldü, öyle güldü ki en sonunda “hocam tam sırası, yakında Kayseri’de yaşadığım bir olayı anlatmak istiyorum” dedi. Biz de merakla buyur dedik.

“Yakın zamanda Kayseri’ye bir iş için gittim, yalnız olduğum için hanımı da yanıma aldım.

Şehre girdik, gideceğimiz yere vardık ama park yapmak için de epeyce dolaştık,

Uzun süre yer bulamadık, en sonunda ara sokakta, bir kasabın önünde 1 arabalık bir yer bulduk.

Nezaketen kasaba ‘efendi arabamızı buraya park edebilir miyiz?’ dedim. Hiç ummadığım bir şekilde ‘olur arkadaş, neden olmasın, buyurun’ cevabını aldım.

Teşekkür ederek çıktım, ama bu jesti de karşılıksız bırakmak istemedim ve hanıma ‘etler pek güzel gözüküyor, istersen buradan et alalım’ dedim.

Olur, cevabından sonra şuradan, buradan, derken, 250-300 TL’lik et aldık.

Bu arda “Kayseri’nin sucuğu ve pastırması da pek meşhur, bize tavsiye edeceğiniz bir yer var mı?”

“Olmaz mı, yandaki komşunun pastırması, öteki yandaki komşunun da sucuğu pek meşhur, selamımı söyleyin size en güzel yerden verirler” dedi

Dediği yerden de sucuğu ve pastırma aldık ve neredeyse toplam 700-800 TL ödedik.

Sonra hanımla gülmeye başladık ve “görüyormusun hanım, biz parkı bedavaya getirelim derken Kayserili bizden çaktırmadan park parasını 700-800 TL’ye getirdi, işte esnaflık budur”, dedim

Bunu anlatıyor ama gülmekten de hep beraber yıkılıyoruz, artık, şakanın, esprinin, takılmanın bini bir para. Ben de şaka ile karışık;

“Valimiz de Kayserili, çaktırmadan Konyalıya işleri yerinde ve zamanında yaptırıyor ve ucuza da getiriyor” dedim, tabii ki gülüşmeler.

İşte esnaflık budur.

Konyalının esnaflıkta Kayseri’den alacağı çok şey var, galiba!

Allah’a emanet, hayra muhatap olunuz, efendim.