İnsanlar başkalarının sahip oldukları erdemler ve değerlerden dolayı kıskançlık içine girerler. Kimi zaman da bu kıskançlık en üst seviye olan hasetliğe kadar gider. Bu kıskançlık ve hasetçilikten dolayı, kötülük yapmak için çalışır ve bir diğeri hakkında söylemediği şeyleri söylemiş gibi iftira atmaya başlar. Önemli olan, kişinin kendisi hakkında suizanda bulunan gibi davranmaması, onun yaptığı gibi karşılık vermemesi gerektiğidir. Çünkü sen, onun davranışı gibi davranışta bulunmakla, onun amacına ulaşmasını sağlayacak ortamı sağlamış olacaksın.

Eğer ki sen ona bir zarar vermek istiyorsan, ona karşı davranışlarında erdemini ön planda tutmalısın. Yeter ki sen adaletten şaşıp öfkeye kapılma. Senin sinirlenmeni isteyen o insan, sinirlendiğini görmeyince kendi kendini cezalandırmış olacaktır. Aksi halde öfke halinde olman, ondan bir farkının olmadığını gösterecek, senin erdemini ve gayretlerini boşa çıkartacak, ayıplanan sen olacaksın ve öfken, onu emellerine ulaştıracaktır.

İnsanların davranışları karakterlerini yansıtır. Karakter zafiyetinde olmayan insan, kendini koruyan insandır. Sana düşen, şerefine, inancına ve ahlakına zarar vermediği müddetçe konuyu sulh yoluyla halletmeye çalışmandır. Yoksa başına gelecek olan zarar, elde edeceğin galibiyet zaferinden daha büyük olacaktır.

Eğer sen erdemini, insanlığını düşünürsen, alttan alırsın. Sendeki bu erdem, insanların kötü huylarına, haksızlıklarına karşı tahammül etme gücü verir, aleyhine davranışta bulunan insanların kalplerinde yumuşama sağlar, belki de onları tekrar kazanır yanında olmalarını sağlarsın.

Sakın insanları küçümseme. Senden aşıdakileri küçümsemeyeceğin gibi makam ve mevki sahibi olanları da onların sahip olduklarına, makamlarına göre değerlendirme. Kişinin makamı, mevkisi ne olursa olsun hak ettiğinden fazla övgü ve değer verme. Çünkü onlar, hal ve hareketleriyle kendilerinin ne olduğunu gösterirler. Senin onlara yapacağın övgü ve katacağın değer, onlara hayali bir ekleme daha yapar, sen de eksilmiş, kendini küçültmüş olursun. O yüzden gerçek değerleri neyse ona göre davran, ona göre düşüncelerini şekillendir.

İnsanları yaptıkları yanlış işlerden dolayı da kınama. Bil ki, onun yaptığı hatanın gafletiyle o yakalanmış olabilir. Onun bu gafleti, yakalanmasına sebep olmuştur. Oysa o kınanan insanın ayıplanmasını sağlayan hatasının belki de kat kat fazlası onu ayıplayanlarda vardır, aşikâr olmasa da saklı gizli de bu ayıplanacak davranışlar içindedirler.  

Erdemli olmak, insanı yüceltir. Erdem sahibi olmayan insan, insanı kâmil olamaz ve alçalmaya mahkûmdur. İnsan, erdemleriyle insanı kâmil olmalı. Kamilliğiyle de iyiliklerde bulunmalı, iyilik biriktirmeli, kötülük ve fenalıktan kaçınmalıdır. Çünkü yapacağı herhangi bir kötülük, bütün iyilikleri silip götürecektir.

Önemli olan, insanın adil olması, kimsenin hukukunu çiğnememe erdemini göstermesidir. Eğer adaletli davranır, insanlara saygını gösterirsen, etrafındaki seni tanıyan ve tanımayan kim varsa hepsinin gönlüne taht kurmuş olursun. Eğer adaletten şaşar ve zulüm çemberi oluşturursan, sana şirin görünen kim varsa yapmacıktır ve göstermelik sevgi gösterisinde bulunurlar, en olmaz zamanda ve en savunmasız anında seni sırtından vururlar.

Siz insanları düzeltmek için çaba sarf etmeyin, onlara öğütler vermeye kalkışmayın. Bu çok zordur. Kendini düzeltmeyen başkasını düzeltemez, başkalarına örnek olamaz, başkalarına etkili olması da mümkün değildir. Çünkü eğri çöpten düzgün gölge çıkmaz, eğri okla hedef de tutturulmaz. İnsanoğlu gariptir, çöpü düzeltmez ama gölgesini düzeltmeye çalışır. Eğer siz, hedefe giden düzgün ok gibi düzgün olursanız, sizden de düzgün sözler çıkar. O yüzden düzeltilmesi gereken ve en kolay düzeltilecek olan kendinizsiniz. Başkasına değil, kendinize öğütlerde bulunun, davranışlarınızla örnek olun. Kendinizi düzeltin ki, insanı kâmil olun, erdemlerinizle insanların yüzlerine ve gönüllerine kâbus dolu gece sonrasında güneşin doğup aydınlattığı gibi etkili olun.