Günümüzde insanların dilinde artık önemini kaybeden bir kelime haline gelen “SEVGİ“ insan için en güzel duygudur aslında. ANLAYANA… Peki ya bizler sevdiklerimizin değerini ne zaman bileceğiz? En yakınlarımızın bile en ufak hatalarını hoş göremez olduk.

Sevgi, sadece insana mahsus bir duygudur. Bu duyguyu, en mükemmel şekliyle yaşayabilen sadece insandır. İnsana sevmek yakışıyor. Zaten insan sevince, sevilince insandır öyle değil mi? Sevmek ve sevilmek emek ister. Bu yüzden dünyanın yaşanılabilirliği için sevgiye ihtiyaç vardır. Ve insanları seven, sevmeyen insanlar diye ikiye ayırmak mümkündür. Ama neyi seviyor insan, neden seviyor, bu sevgi ona ne kazandırıyor asıl belirleyici olan da bu noktadır. Sevgimizi sevdiklerimize karşı sınırlamamalıyız sevdiklerimizi yalnız bırakmamalıyız onlara yanında olduğumuzu ve sevgimizi her an hissettirmeliyiz. Çünkü üç günlük dünyada pişman olacağımız şeyleri yapmamalıyız. Hayat çok kısa. Zaman akıp gidiyor farkında olmadan. Bugün sevdiklerimize “Seni Seviyorum” diyemezsek yarın bunu demek için geç kalmış olabiliriz. Bu yüzden onları kaybettikten sonra ağlayıp sızlamanın yararı yok. Öyle değil mi? O yüzden yaşarken birbirimize olan duygularımızı gizlemeyelim. Sevgidir bu dünyayı güzelleştiren tek gerçek. Yürekte sevgi taşımayanın insan olmasından kim söz edecek. İnsanların şu an ihtiyacı olan şey sevgi. Sevgi her şeydir. İnsanları birbirine bağlar ve mutlu olmalarını sağlayan önemli bir güçtür. Ne demiş Yunus Emre;

 'Bir bahçeye giremezsen

Durup seyran eyleme.

Bir gönül yapamazsan

Yıkıp viran eyleme.'

Sevgisizliğin sonu nefrettir, düşmanlıktır, vicdan buhranıdır. İşte bu sevgisizliğimiz, bizi ciddi yanlışlara, haksızlıklara sürüklüyor. Farkında mıyız, herhalde değiliz. Onun için Yaratılanı sevmeliyiz Yaratandan ötürü.

Sevgi nedir?

Enerjidir… Paylaşmaktır… Dinlemek ve anlamaya çalışmaktır… Affetmektir. Hayattır… Güneş gibi sıcak ve aydınlıktır... Emektir… Fedakârlıktır. Kısacası her şeydir. Demem o ki, Hayat sevgiyle güzelleşir. Sevgi, yaşantılarımıza lezzet kattığı gibi zorunluluklarımızı da keyfe dönüştürür. Onun için artık değer bilip sevelim bir şey kaybetmeyiz aksine çok şey kazanırız. Çok sevdiğim bir sözle bitirmek istiyorum Unutmayın sevdiğiniz kadar sevilirsiniz…

Sevgiyle Kalın…