Beyin: Vücudumuzda olup biten her şeyi yöneticisi, denetleyicisi konumundadır. Ayrıca öğrenme dediğimiz olayın merkezidir. Beynimiz bir organ olarak uyaranlarla beslendiği zaman gelişme gösterirken, beslenmediği zaman körelme görülen hassas bir yapıya sahiptir.

Alışkanlık: Davranışlarımızı, düşüncelerimizi yönlendiren ve zamanla otomatik hale gelen sonradan edinilen bir tutumdur.

Okur: Yılda en az 5 kitap okuyan kişiye okur denir. 21’den fazla kitap okuyan kişiye ise kitap kurdu şeklinde tabir edilir.

Okuma alışkanlığının başında gelen etken ailedir. Anne ve babanın sevdiği, ilgi duyduğu, önemsediği şeyleri de çocuklarda önemser. Çocuk anne ve babasını rol model olarak görür. Çocuklara okuma zevkini ve alışkanlığı kazandırmanın ilk yolu küçük yaşlardan itibaren çocuğa kitabı sevdirmektir.  Atalarımızın dediği gibi, “Ağaç yaşken eğilir” sözü göz ardı edilmemelidir. Özellikle 0-6 yaş arasına okunan hikâyeler, masallar çocukların kitaba karşı bir yaklaşım kazanmasını sağlıyor. Ama tam tersine zorla okutulan kitapta pozitif etki yerine negatif etki yaratıyor. Kitap belirli yaşın okuyacağı değil, her yaşın ihtiyacı olan bir şeydir. Ebeveynler çocuklarının yanında kitap okursa ve bunu görsellerde desteklerse çocukta şöyle bir izlenim olur, “demek ki annem babam okuyorsa faydalı, annem babam kitap okumayı seviyor” algısını bilinçlerine yerleşmiş olur. Kitap okumak düzenli ve sürekli olursa alışkanlık haline gelir.

 Zümer Suresi 9. Ayette “Hiç bilenlerle bilmeyenler bir olur mu?” sözünü aklımızdan çıkarmamız gerekir.

Ayrıca, “Okuma ihtiyacı barut gibidir, bir kez ateşlendiği zaman söndüremezsiniz.”

Çocuklara sıkça kitap okuyun. Çünkü çocuğa okuma alışkanlığı katmanın en iyi yoludur.  Onlarla birlikte zaman geçirmek çocuğa gösterilen ilgiyi ortaya çıkarır. Evde bir kitaplığın olması istediği zaman ulaşabildiği bir ortam oluşturur. Kitaplık ne kadar çeşitlendirilirse çocuk için o kadar ilgi çekici olur. Dergi, gazete, ansiklopedi gibi birçok farklı bölümden kitaplar bilgi çeşitliliğine yol açar.

Kitap okumak: Farklı düşünmek, bilgi çeşitliliği ve kelime dağarcığının gelişmesine, bakış açısının değişmesine yardımcı olur.

Anne baba ve çocuk arasındaki bağı güçlendirir. Dikkat süresi artar. Dinleme becerisi artar. Zihinsel gelişime katkı sağlar. Dil gelişimi hızlanır, konuşma becerisi artar, etkili konuşma ve iletişimi düzgün olur. En önemlisi ilgi ve sevgi yoksunluğu sonucu ortaya çıkan birçok psikolojik sorun baştan çözümlenmiş olur. Göz kasları günlük kullanımda güçlenir.

Son olarak Sokrates’in sözü ile bitirmek istiyorum. “Tek bildiğim, bilmediğimi bilmektir.”