10 Ağustos günü ülkemizde seçimler yapıldı ve seçimlerin sonunda ülkemiz ve demokrasi kazandı. Yüreğinde Türkiye sevdası olan herkes seçimleri sevmek zorundadır. Çünkü seçimler Türkiye’deki demokrasi şölenidir, demokrasi bayramıdır. Seçimlere değer vermeliyiz çünkü sonuçlarının yakın ve uzak oldukça katkıları olduğunu asla unutmamalıyız.

Seçimlerden Recep Tayyip Erdoğan büyük bir zaferle çıkmıştır 12 yıl boyunca girdiği 9 seçimde inanılmaz bir başarıya imza atarak Türkiye siyasi tarihinin en başarılı politikacısı unvanını elde ederek Türkiye Cumhuriyetine cumhurbaşkanı seçilmiştir. 2019 yılına kadar Türkiye siyasi tarihinde siyasi aktör olarak damgasını vurmaya devam edecektir.

Ana muhalefet partisi liderinin sağ oyları da alabiliriz diye aldığı risk ile ortak aday olarak çıkarılan adayın kazanamaması CHP örgütünde bazı muhaliflerin seslerini yükselterek genel başkanın makamını sorgulamalarına ve kurultaya gitmesine sebep olmuştur.

CHP’lilerin her seçimdeki başarısızlıklarını halka yükleme alışkanlıkları devam etmiştir. Siyaset üretmekten aciz, toplumun sosoyolojisini, kültürünü doğru okuyamayan, doğru algılamayan siyaset hastalığından kurtulamayan CHP’liler her yenilginin nedenini toplumda bulmalarına dayalı toplum mühendisliklerine  genel başkanı da suçlamayı eklediler.

Bu muhaliflerin profiline baktığımızda hepsinin ön seçim yerine tepeden gelme, halkın ve CHP’lilerin tercihi yerine genel başkanın tercihiyle gelenler olduğunu görürüz. CHP milletvekili hanımefendi sol şerit boş bırakılmıştır dediği basın toplantısında sağında solunda bulunan milletvekilleri soldan çok ulusalcı  tavırlı bilinenlerden oluştuğunu görürüz.

Bunların hepsi CHP içindeki Deniz Baykal’ın ileri karakolunun askerleridirler, yani yıllardır halkı okuyamayan sürekli laikliği  ön planda tutarak  muhafazakar insanları partiden uzaklaştıran, ezilen horlanan ve CHP’ye oy veren kürt vatandaşlarımızı  partiden uzaklaştıran, jakoben, halka uzaktan bakan, 28 Şubat’ta dindarlara yapılan zulümleri tebessümle izleyerek asla tepki göstermeyen, üniversiteli türbanlı kızların kapılardan çevrilirken asla karşı çıkmayan iktidar olma yerine partide iktidar olmayı seçerek CHP’de sadece yandaşlar topluluğu oluşturarak  sonunda 1999 da cumhuriyet çınarı CHP’yi sandığa gömen  Baykal anlayışının CHP’içindeki temsilcileridir.

Kemal Kılıçdaroğlu, CHP’yi bu hastalıklı yapıdan kurtarmak için yoğun çaba göstermiş ve başarılı bir liderdir. CHP’nin asıl sorunu taşradaki örgütlerinin sorunudur çarpık delege sistemi yüzünden Kemal Kılıçdaroğlu örgütlerdeki değişimi gerçekleştirememiştir. Tembel, çalışmayan, üretmeyen, yaşadığı şehirdeki insanların siyasi görüşlerine, inançlarına, kültürlerine değer vermeyen örgütlerdeki yönetim kadrolarının hızla değiminin sancıları yaşanmaktadır. Sandık başında görevli yazamayan, çalışıp, üretmeden yoksun, üye kazandırmayan, önseçim yerine her seçimde en başa yazılıp bedava vekil olan tüm kadroların hızla değişmesi gerekmektedir. CHP örgütleri seçim sonuçlarını Anadolu’nun muhafazakar yapısını unutmadan, yıllardır ötekileştirilen, kıyafetlerinin, eşlerinin örtülerinin, çocuklarının hangi okula gideceğinin, asker annelerinin başörtülerinin nasıl olacağına hükmedenlere tepki olduğunu unutmamalılar.