Maçtan önce mükemmel bir atmosfer, takım stadyumda olağanüstü bir şekilde karşılanıp maça motive ediliyor. Stadyum sezon başından beri görülmedik şekilde seyirciyle dolu. Böyle güzel bir ortamda Konyaspor’un yapacağı alacağı bir galibiyetle taraftarını sevindirip ödüllendirmek. Demek ki futbolcular üzerine yansıyan fazla motivasyon da ters tepki yapabiliyormuş.                                                   Bu görüntüler ışığında Konyaspor’un maça sağlı sollu ataklarla hızlı başlayıp ilk yarı maçı koparacağını düşündüm. Elazığspor’un açık futbol oynama isteği de buna olanak sağlıyordu. Ancak Konyaspor’un ilk yarıdaki görüntüsü çok pozisyon hatası yapan, temposuz oynayan, pozisyona giremeyen bir takım hüviyetindeydi. Elazığspor deplasmanlarda kontratağa iyi çıkabilen, çok çabuk, seri oyunculara sahip. Bu tip takımların oyuncularına önde baskı yapıp, rakibe top aldırmamız lazım. Biz işin tersini uygulayıp, her maçta sahanın her yerinde yaptığımız baskıyı yapmayarak rakibe rahat oynama imkanı verdik. Süper ligde hiçbir takım kolay kolay bir maçta 4 net penaltı pozisyonu vermez. Hele hele rakip futbolcuya 60 metre top sürdürüp penaltı yaptırmaz. 

İkinci yarıda yapılan iki oyuncu değişikliği Konyaspor’u kendine getirdi. Oyuna giren iki oyuncunun attığı gollerle beraberliği de yakaladık. Ancak son dakikaya kadar galibiyeti düşünürken, 89. dakikada Tello'dan gelen baskın gol hepimiz, sürklase etti. Buradan çıkarılacak ders, futbolda yenemezsen, yenilmeyeceksin altın kuralını aklıma getirdi.

Maçı sonuna kadar isteyen, hak eden Elazığspor kazandı. Lig devam ediyor. Moralleri bozmamak lazım. Önemli olan bu maçta görülen bireysel büyük hatalardan, bilhassa verilen penaltı pozisyonlarından ders çıkarmak gerekiyor. Bu yanlışları düzeltecek, doğruları gösterecek olanda teknik heyet olacağına göre, taraftarında desteğiyle açığa çıkan sorunlar çözülebilir.