Vatanıma uzanmış yine birkaç kahpe el,

Ey milletim haydi, silkin ve kendine gel.

Bu ne hal, ne oldu sana, neden susarsın,

Yeri gelince kahpenin ensesinden asarsın.

Kanınla, merhametin ve şecaatinle kurdun bu yurdu,

Göz diker ülkene baksana hainler, yine kudurdu.

Ne işleri var ki burada, kan emmeye gelirler ta öteden,

Almamışlar dersini, yiğit ecdattan, Han Mete’den.

Haydi, Türkiye’m, hep beraber kalk ayağa ve fırla,

Çevremizi hainler sarmış gerilerek şöyle bir turla.

Turlamazsan bil ki Ülkemde açmaz menekşeler, laleler, güller,

Olamaz Anadolulum mutlu, ötmezse bağında iri gözlü bülbüller,

Ey zalimler sürersin Müslümanı öz vatanından alırsın ah’ını,

Yanacak için yiyince tokadı, vuracaksın dizine, çekeceksin eyvah’ını.

Ey milletim neden suskunsun, almadın mı daha dersini,

Hesabın, rahatın mı bozulacak, seni tutan dünya hırsımı?

Ey gencim, niye gümbürdemez, şangırdamaz, tangırdamazsın, 

Yeri göğü titreten sesinle neden bangır bangır bangırdamazsın.

Behey zalim yeter zulmün, yıllarca akıttın Müslüman kanını,

Defol İslam vatanından, yıkıl karşımdan seviyorsan canını.

Ey Müslüman yükselt sesini, yırt nefesini, aman dilesin hainler,

Tepesinde uçsun Selçuklu Kartalı, Osmanlı damgalı şahinler

Bu nasıl bir insanlık, nasıl bir kin ey düşman,

Bu millete bir çatan, bir de çatmayan pişman.

Çatan aldı dersini, dayak yedi, darp yedi,

Çatmayan bilmek ister, sanırlar sessiz kedi.

Türküm, Kürdüm, Arabım; güzel sesli Bilalim,

Yatmayalım çamura, gel beraber olalım,

Sen mazlumun hamisi, zalimin düşmanısın,

Kur’an, bayrak ellerde imanla coşmalısın.

Haydi, adamım yürüyün sınıra el ele,

Duyurun adaletin sesini yedi düvele.

Milletim, adaletim, merhametim; mazlumu korumak, düşmana korku salmak, sınırımıza dayanan zalimleri durdurmak için yürüsün milyonlar.   

Kalın sağlıcakla.