Şu karlı buzlu donduğumuz günlerden kalan üzücü bir konuyu bugün sizlerle paylaşmak istiyorum.

Niye bugün?

Bir, herkesin öfkesi dindi.

İki, bugüne denk getirdik şehrin yarısı yatıyor yaaa belki görmesi gerekenler görmeyecek (!)

Bakın okurumuz video halinde yaşadığı bir olayı nasıl aktarıyordu;

“Değerli abicim  ……. sabah saat 07.00’de Yazır Hareket Merkezi’nden çıkan 48 numaralı otobüse bindim. Her gün bu otobüsü kullanırım ama nedense her gün hem şoför hem de otobüs değişiyor. Bu sabahki otobüsün orta kapısının açık olduğunu fark ettim ve yanımdaki komşum kalktı kapıyı eliyle iterek kapattı.

Biraz gittik viraja girince kapı tekrar kendi kendine açıldı bir tuhaflık olduğunu fark ettik. Bu olay yaklaşık 5 dakika içinde sürekli tekrarladı.

Şoförün yanına gittim “kaptan orta kapıda sorun var galiba bu şekilde 1 saat nasıl gideceğiz” dememe kalmadan kaptandan “haberim var yapacak bir şey yok idare edeceğiz” deyip bana cep telefonunu uzattı “al telefonu inanmıyorsan sen ara” deyip azarı bastı. Lafı fazla uzatmadan koltuğumuza geçtik oturduk.

Bu arada kapı yine açılıyor biz kapatıyoruz. Telefonda sıcaklık -14 diyor. Araba zaten ısınmıyor. Bu da başka sorun aslında.

Beşyüz Evlerin tepesine kadar çıktık yolcular çoğalmaya başladı kaptanım otobüsten iniyor kapıları yokluyor bir şeyler yapmaya çalışıyor ama nafile.

Ben de diğer taraftan bir ümit olur mu ki diyerek Yazır Hareket Şefliğini aradım telefondaki baş şoförden aldığım cevap “elimde otobüs yok idare edeceksiniz hiç gidememektense böyle gideceksiniz” demez mi bana.

En azından otobüsü son durağa dönen karşımızdan gelen diğer otobüsle değiştirmesini istiyorum anlatamadık.

Bu şekilde yaklaşık 45 dakika Fatih EML’nin oradaki durakta inip başka otobüse binmek için otobüsü terk ettik. Buradan stadyuma gideceğiz daha.

Üstadım mevsim durumu ve kaç gündür yaşanan kar muhalefeti nedeniyle otobüslerin kazalara karışmasını anlıyorum, ama yukarıdaki gibi bir cevap alınca şaşkına döndüm. Bizler bu memlekette şans eseri yaşıyoruz anlaşılan.

Seni de bu konu için rahatsız ettim ama en azından bir kulak çekilmesine yardımcı olursun.

Saygılarımla.

……….

Bizim bu işe yorum yapmamıza gerek var mı?

İsterseniz hayattan ders çıkartılabilecek yaşanmış bir hikaye ile yazımızı noktalayalım.

1972 yılında Tutsa lisesinden mezun olan Joe Miller Kenya'da tatildeydi.

Ormanda gezerken tek ayağını kaldırmış duran bir boğa filine rastladı. Fil canı yanıyor gibi görünüyordu.

Joe onun yanına dikkatlice yaklaştı. Bir dizinin üstüne çöküp filin ayağına baktı. Büyük bir parça odunun derince saplanmış olduğunu gördü. Elinden geldiğince dikkatli ve nazikçe çakısını kullanarak odun parçasını çıkardı. Fil sonra ayağını yavaşça yere basabildi.

Joe'ya dönüp dikkatlice bakmaya başlayan filden gözlerini ayıramayan Joe filin saldıracağını düşünüyordu.

Fil hortumunu uzun uzun öttürdü ve yürüyüp gitti. Joe bu olayı asla unutmadı.

Otuz yıl sonra Joe ailesiyle birlikte Tulsa hayvanat bahçesine gitmişti. Fil bölümüne geldiklerinde fillerden biri dönüp Joe ve ailesinin yanına geldi. Bu devasa fil Joe'ya baktı, ön ayağını kaldırdı ve tekrar yere indirdi. Bu hareketi hep Joe'ya bakarak birkaç kez tekrarladı.

1972’de olan olayı hatırlayan Joe bu filin aynı fil olup olmadığını merak etmekten kendini alıkoyamadı. Emin olmak istiyordu. Bunun için cesaretini topladı, üstü açık alçak duvardan atladı ve filin yanına gitti. Merakla fili gözlemlemeye koyuldu. Fil hortumunu öttürdü, Joe'nun bacağına doladı ve onu tutup havaya kaldırdıktan sonra korkuluklara hızlıca çarparak onu oracıkta öldürdü.

Demek ki aynı fil değilmiş.

GÜNÜN OKKALI SÖZÜ

İnsan ancak yüreğiyIe baktığı zaman gerçeği görebiIir. Gerçeğin mayası gözIe görüImez.

NE ZAMAN ADAM OLURUZ?

Dinlenme tesislerinde, hastanelerde ve diğer ortak kullanım alanlarında tuvalet ve lavaboları temiz bırakmayı öğrenebildiğimiz zaman daha iyi ADAM oluruz.